04-03-2012, 13:50
MOJA DROGA KRZYŻOWA
Kiedy w rodzinie jest brak miłości
I w drugim widzi się wroga,
Gdy każdy do swego dąży -
Tam jest krzyżowa droga.
I. Pan Jezus skażany na śmierć
Nawzajem życie swe zatruwają!
I któż jest wolny od tego?
Że jedno, tak mimochodem
Na śmierć skazuje drugiego?
II. Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona
Któż z nas krzyża swojego nie niesie?
Nie bierze go na ramiona?
Mąż żony krzyż dźwiga -
A męża krzyż - żona?
III. Pan Jezus upada po raz pierwszy
Ktoś nie wytrzyma w końcu i padnie,
Od tej trucizny ciężaru.
(Bo drugi swego dochodził,
Nie liczył cierpień bezmiaru.)
IV. Pan Jezus spotyka Matkę
Matki, tej z nieba Matki przyzywa.
Jej pomoc potrzebna rodzinie!
Bez jej pomocy i Syna,
Ten krzyż nie przeminie.
V. Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż P.J.
I gdy odda swój krzyż Jezusowi
On zaraz ten krzyż poniesie
Rodzinę wkrótce pogodzi
Na duchu podniesie.
VI .Weronika ociera twarz Pana Jezusa
A wtedy i ta trzecia osoba,
Syn lub jej córka być może,
Uśmiechem i całusem
Cierpiącej pomoże.
VII. Pan Jezus upada po raz drugi
I nie szkodzi, że znowu upadnie.
Uśmiech łzy smutku ukoi.
Wystarczy serca drobina
I znowu jak przedtem stoi.
VIII. P. Jezus pociesza płaczące niewiasty
I jeszcze innym da pocieszenie,
Serce drugiemu okaże,
I jak krzyż swój udźwignąć
bliźniemu pokaże.
IX. Pan Jezus upada po raz trzeci
Że można kochać w wielkim cierpieniu,
Pod krzyżem ciągle upadać,
Temu co niszczy wybaczać,
I ran nie zadawać.
X. Pan Jezus z szat odarty
Tak jak Pan Jezus, gdy z szat odarty,
Obdarzył je wielką mocą,
I temu kto je posiadał -
Przychodził z pomocą.
XI. Pan Jezus do krzyża przybity
I z wysokości swojego tronu
Pocieszał nawet zbrodniarzy
Aby zobaczyć w cierpieniu
Uśmiech na twarzy.
XII. Pan Jezus umiera na krzyżu
Kiedy w rodzinie jest brak miłości
I w drugim widzi się wroga,
Umrzeć dla niego potrzeba
Jedyna to droga.
XIII. Ciało P. J. zdjęte z krzyża i złożone na rękach Matki
Serca swe złożyć na ręce Matki
Tej co patronką w rodzinie
Maryjo, bądź Matką naszą
Z Tobą ból przeminie.
XIV. Złożenie ciała Pana Jezusa do grobu
A kiedy ból w mrok nocy odejdzie
Dążyć do swego przestanie
Nadzieja znowu zakwitnie
Rodzina zmartwychpowstanie.
XV. Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Jezus, co zawsze pokój niesie,
I dla nas umiera z miłości
Z grobu gdy tylko powróci
Da ducha radości.
Sant
Kiedy w rodzinie jest brak miłości
I w drugim widzi się wroga,
Gdy każdy do swego dąży -
Tam jest krzyżowa droga.
I. Pan Jezus skażany na śmierć
Nawzajem życie swe zatruwają!
I któż jest wolny od tego?
Że jedno, tak mimochodem
Na śmierć skazuje drugiego?
II. Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona
Któż z nas krzyża swojego nie niesie?
Nie bierze go na ramiona?
Mąż żony krzyż dźwiga -
A męża krzyż - żona?
III. Pan Jezus upada po raz pierwszy
Ktoś nie wytrzyma w końcu i padnie,
Od tej trucizny ciężaru.
(Bo drugi swego dochodził,
Nie liczył cierpień bezmiaru.)
IV. Pan Jezus spotyka Matkę
Matki, tej z nieba Matki przyzywa.
Jej pomoc potrzebna rodzinie!
Bez jej pomocy i Syna,
Ten krzyż nie przeminie.
V. Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż P.J.
I gdy odda swój krzyż Jezusowi
On zaraz ten krzyż poniesie
Rodzinę wkrótce pogodzi
Na duchu podniesie.
VI .Weronika ociera twarz Pana Jezusa
A wtedy i ta trzecia osoba,
Syn lub jej córka być może,
Uśmiechem i całusem
Cierpiącej pomoże.
VII. Pan Jezus upada po raz drugi
I nie szkodzi, że znowu upadnie.
Uśmiech łzy smutku ukoi.
Wystarczy serca drobina
I znowu jak przedtem stoi.
VIII. P. Jezus pociesza płaczące niewiasty
I jeszcze innym da pocieszenie,
Serce drugiemu okaże,
I jak krzyż swój udźwignąć
bliźniemu pokaże.
IX. Pan Jezus upada po raz trzeci
Że można kochać w wielkim cierpieniu,
Pod krzyżem ciągle upadać,
Temu co niszczy wybaczać,
I ran nie zadawać.
X. Pan Jezus z szat odarty
Tak jak Pan Jezus, gdy z szat odarty,
Obdarzył je wielką mocą,
I temu kto je posiadał -
Przychodził z pomocą.
XI. Pan Jezus do krzyża przybity
I z wysokości swojego tronu
Pocieszał nawet zbrodniarzy
Aby zobaczyć w cierpieniu
Uśmiech na twarzy.
XII. Pan Jezus umiera na krzyżu
Kiedy w rodzinie jest brak miłości
I w drugim widzi się wroga,
Umrzeć dla niego potrzeba
Jedyna to droga.
XIII. Ciało P. J. zdjęte z krzyża i złożone na rękach Matki
Serca swe złożyć na ręce Matki
Tej co patronką w rodzinie
Maryjo, bądź Matką naszą
Z Tobą ból przeminie.
XIV. Złożenie ciała Pana Jezusa do grobu
A kiedy ból w mrok nocy odejdzie
Dążyć do swego przestanie
Nadzieja znowu zakwitnie
Rodzina zmartwychpowstanie.
XV. Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Jezus, co zawsze pokój niesie,
I dla nas umiera z miłości
Z grobu gdy tylko powróci
Da ducha radości.
Sant
