Cytat: Posted on gru 30, 2013 | 4 comments
Media zalała fala euforii tuż przed świętami. Powód? Ułaskawienie Michaiła Chodorkowskiego. Rozmaici goście zapraszani do dyskusji we wszelakich programach informacyjno-publicystycznych, wylewając z siebie potoki mniej lub bardziej sensownych słów, dawali wyraz temu hurraoptymizmowi. Ja natomiast powiem tylko jedno – brawo Putin!
Nieważne jest przecież czy nasz dysydent poszedł siedzieć za brudne machinacje finansowe czy też za niewinność! Kogóż obchodzi fakt, że za te osiem miesięcy i tak skończyłby odsiadkę? Cóż z tego, że jego matka nie od wczoraj walczy z rakiem? Któż się jeszcze śmie zastanawiać nad tym iluż to jemu podobnych odsiaduje „za swoje” w koloniach karnych?! To wszystko jest absolutnie nieistotne wobec majestatu i miłosierdzia prezydenta-cara. Najistotniejsze jest dla całej tej debaty przewijającej się przez media, czy Putin zdobywając się na wyżyny ludzkich odruchów motywowany był względami humanitarnymi czy też może gorącym pragnieniem ocieplenia swojego wizerunku przed nadchodzącymi wielkimi krokami zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi lub też – kto wie? – może miał na uwadze negocjacje z Unią Europejską o wejście Federacji Rosyjskiej do strefy wolnego handlu.
Jak przystało na świąteczną atmosferę wszyscy cieszą się z powrotu na wolność po dziesięciu latach odsiadki jakże im drogiego Chodorkowskiego, nie zważając na to że nikt nie ma mocy mu tych lat zwrócić. Więc dlaczegóż się cieszą? Czyżby faktycznie mieli na względzie jego dobro, rozprawiając o jego hipotetycznie promienistej przyszłości? Czyżby upatrywali w fali tej dobroci – bo przecież nie wolno nam zapomnieć o członkiniach Pussy Riot, zwolnionych z odbywania zasądzonej im kary na cztery miesiące przed jej upływem – szansy na wolną Rosję? A może jest w tym coś więcej?


Author: Wojciech Greń

(09-02-2014 19:47 )siloam napisał(a):  Dla zasady nie ufam komunistom: i nie ważne czy radziecki czy eurokrata.