Problem rodzinny.

[claire82]

TOMASZ32-SANCTI napisał(a):Od tego jesteśmy, aby pomagać, wspierać i względnie - na miare naszych skromnych możliwości i wiedzy pomagać radą. Oczywiście każdy sam musi podjąć właściwą, dobrze przemyślaną decyzję.
Nie można sie sugerować do końca tym co piszemy i traktować tego jako pewne i bardzo dobre rozwiązanie, ale napewno nasze propozycje czy tez rady są podyktowane dobrem i chęcią pomocy a nie złośliwością czy chęcią stworzenia innych problemów. Dlatego też warto niektóre rady konsultować np z osobami duchownymi, które także mogą wiele pomóc.

Staramy się jak możemy, każdy ma jednak prawo wyboru, więc tez w oparciu o własne doświadczenie i kierujac sie tez dobrem włąsnym po wspólnej przemyślanej decyzji może podjąć swoją decyzję.


Mamy nadzieję, że nasza pomoc będzie dla was przydatna i że wasze życie nabieże teraz innych bardziej radosnych barw, że wszystko sie jakoś dobrze ułoży i będziecie mogli cieszyć się szczęściem rodzinnym.

POWODZENIA

Nigdy nie przyjmuję rad bezkrytycznie - zawsze je rozważam, myśle o tym co zrobić. Wolę wycofać się o krok niż zrobić dwa złe do przodu. Jestem wdzięczna za rady bo teraz rozjasniła mi się sytuacja. Ja od zawsze mam ten problem: jestem z natury cichą i nieśmiałą osoba, mam problem w konfrontacjach. Ponadto problemem przy kłotniach jest gniew - a gniew, nienawiść, szkodzenie sobie jest grzechem, więc oddziałowuje na mne negatywnie, jest grzechem. Stąd moje problemy. Rozmawiałam szczerze z mężem,podałam mu te argumenty(powiedziałam skąd pochodzą i akurat mąż był zachwycony waszym forum - w przeciwieństwie do forach o kobietach ciężarnych gdzie hmm jest jak jest). Zastanowił się i efektem jest dziejsza rozmowa z tesciową - jedzie na nią sam. Poczekam na efekty i liczę, że jeszcze będziemy szczęśliwą rodziną.
Dodam tylko, że mąż jedzie sam, bo jak ja jestem, to zapytana udzielam szczzerych odpowiedzi które tylko nakręcają teściową. Ostatnio problemem który jest aktualny jest mój upór by dziecko wychowało się w wierze katolickiej. Przysięgałam przed ołtarzem, moj mąż też - przed Bogiem. Teściowej nie odpowiada wnuczek katolik- trudno. Będę żywić nadzieję, że w razie odcięcia się od tesciowej, doprowadzenia do rozłamy w rodzinie Bóg mi wybaczy, bo będzie wiedział że robię to dla dobra dziecka a nie własnej wygody!