Rozterki ateisty

[Offca]

Drogi Przemku, napiszę słówko od siebie. Nie chce mi się czytać całego tematu, ale podejrzewam, że niektórzy mają zdania podobne do mojego.
Jeśli jesteś człowiekiem niewierzącym, nie powinieneś być zmuszany do odbycia praktyk, które są charakterystyczne dla osób wierzących. Moim zdaniem wiara czy nie wiara jest sprawą osobistą człowieka i w tej kwestii pod żadnym pozorem nie powinno się do niczego zmuszać, nawet jak mama się obrazi. To tak jakby mnie, katoliczkę zmuszono do odbycia jakichś buddyjskich praktyk, bo mój brat ma święcenia na buddyjskiego mnicha... To bez sensu!
Myślę też, że mógłbyś o tym porozmawiać z bratem. Jest on człowiekiem wierzącym, zna dobrze naukę Kościoła jeśli będzie kapłanem, więc również powinien zrozumieć i uszanować Twoją postawę i porozmawiać o tym z mamą, żeby do niczego Cię nie zmuszała. Dla mnie to jakieś chore! Ja bym nawet nie pomyślała o tym, żeby się obrażać na rodzeństwo, tylko dlatego, że jest niewierzące i nie chce z tego powodu przyjąć sakramentów w mojej intencji. Jak napisałam, jest to sprawa indywidualna. Jeśli jest niewierzący, cieszyłabym się, że po prostu przyszedł, jest obecny, nie zmuszałabym od razu do spowiedzi czy przyjmowania Komunii.
I tak, wydaje mi się, że jeśli by Cię do tego zmuszoną np. presją, że mama się obrazi, albo cała rodzina może gadać, doszłoby bezsprzecznie do świętokradztwa! Nikt nie ma prawa do niczego Ciebie zmuszać!