Wiadomości w tym wątku

Moniczka · 14-09-2006 15:38

Mam niestety inne zdanie niż wszyscy inni...

Czy do charyzmatów nie powinniśmy podchodzić ostrożnie? Ktoś PRAWDOPODOBNIE otrzymał jakiś dar. Ale skąd wiecie na pewno, czy tak było? Skąd pewność, że to byl Duch Święty? Od razu krytykujecie tych którzy do tego ostrożnie podchodzą - a może to lepsze niż nieostrożność?

Zauważcie że charyzmaty od początku były pdoporządkowane autorytetowi pasterzy Kościoła. jak czytamy w 1Kor:

Cytat:(22) Tak więc dar języków jest znakiem nie dla wierzących, lecz dla pogan, proroctwo zaś nie dla pogan, lecz dla wierzących. (23) Kiedy się przeto zgromadzi cały Kościół i wszyscy poczną korzystać z daru języków, a wejdą podczas tego ludzie prości oraz poganie, czyż nie powiedzą, że szalejecie? (24) Gdy zaś wszyscy prorokują, a wejdzie [podczas tego] jakiś poganin lub człowiek prosty, będzie przekonany przez wszystkich, osądzony (25) i jawne staną się tajniki jego serca; a tak, upadłszy na twarz, odda pokłon Bogu, oznajmiając, że prawdziwie Bóg jest między wami. (26) Cóż więc pozostaje, bracia? Kiedy się razem zbieracie, ma każdy z was już to dar śpiewania hymnów, już to łaskę nauczania albo objawiania rzeczy skrytych, lub dar języków, albo wyjaśniania: wszystko niech służy zbudowaniu. (27) Jeżeli korzysta ktoś z daru języków, to niech mówią kolejno dwaj, najwyżej trzej, a jeden niech tłumaczy! (28) Gdyby nie było tłumacza, nie powinien mówić na zgromadzeniu; niech zaś mówi sobie samemu i Bogu! (29) Prorocy niech przemawiają po dwóch albo po trzech, a inni niech to roztrząsają! (30) Gdy zaś komuś innemu z siedzących dane będzie objawienie, pierwszy niech zamilknie! (31) Możecie bowiem w ten sposób prorokować wszyscy, jeden po drugim, aby wszyscy byli pouczeni i podniesieni na duchu. (32) A dary duchowe proroków niechaj zależą od proroków! (33) Bóg bowiem nie jest Bogiem zamieszania, lecz pokoju. Tak jak to jest we wszystkich zgromadzeniach świętych,

Wolę podporządkować się zdaniu na biskupa, nawet papieża na temat charyzmatu, niż zdawać się na własne rozeznanie.