neokatechumenat

[Marek MRB]

TOMASZ32-SANCTI napisał(a):Ten dokument jest już stary. Zauważ, że w tamtym roku zostały zatwierdzone statuty i nie było mowy o tym, aby Echa Słowa nie było, tym bardziej, że są to Eucharystie wspólnotowe. Przy uroczystych Eucharystiach o Euchu Słowa czy też świadectwach decyduje prezbiter celebrujący Eucharystię.

O nie Tomaszu.
Te słowa nie były jakims widzimisię biskupa, wynikają z ogólnych zasad sprawowania Eucharystii. I - jak wynika z tekstu jaki zaraz przytoczę - nie ma prawa o tym decydować nie tylko celebrans, ale nawet biskup miejsca.
Właśnie to że Neokatechumenat w ten sposób - "przekręcający" - podchodzi do zaleceń Watykanu (spróbuj kiedyś skonfrontować list jaki tu przytoczyłem z następującym po nim komentarzem rzecznika Drogi...) jest dla mnie najbardziej w tym wszystkim niepokojący.

Biorę do ręki Instrukcję o niektórych kwestiach dotyczących współpracy wiernych świeckich w ministerialnej posłudze kapłanów (polecam - jest tu http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WR/...pl_02.html ) i czytam:

§ 1. Homilia, szczególnie doniosła forma przepowiadania, «qua per anni liturgici cursum ex textu sacro fidei mysteria et normae vitae christianae exponuntur»68, jest częścią samej liturgii.

Dlatego głoszenie homilii podczas liturgii eucharystycznej winno być zastrzeżone dla szafarza wyświęconego — kapłana lub diakona69. Wykluczeni zostają wierni nie wyświęceni, nawet jeśli pełnią funkcję tak zwanych «asystentów duszpasterskich» lub katechetów w łonie jakiejkolwiek wspólnoty czy stowarzyszenia. Nie jest bowiem istotne to, że ktoś posiada ewentualnie większą zdolność przemawiania lub zdobył lepsze przygotowanie teologiczne, ale fakt, iż funkcja ta jest zastrzeżona dla osoby, która otrzymała sakrament święceń, przez co nawet biskup diecezjalny nie ma prawa dyspensować od tego przepisu kanonicznego, jako że nie jest to ustawa czysto dyscyplinarna, lecz dotycząca funkcji nauczania i uświęcania, ściśle ze sobą powiązanych.
(...)
Należy przyjąć, że kan. 767, § 1 znosi jakiekolwiek wcześniejsze przepisy, które dopuszczały wiernych nie wyświęconych do głoszenia homilii podczas liturgii Mszy św.72.

§ 2. Dopuszczalne jest wprowadzenie do liturgii krótkiego komentarza, pozwalającego ją lepiej zrozumieć, a także — w wyjątkowych przypadkach — ewentualnych świadectw, które powinny być zawsze dostosowane do przepisów liturgicznych i składane podczas liturgii eucharystycznych sprawowanych ze szczególnych okazji (np. dzień seminarium, dzień chorego itp.), jeśli rzeczywiście mogą one być przydatne do zobrazowania homilii wygłoszonej jak zwykle przez celebransa. Te komentarze i świadectwa nie powinny przybierać takiej formy, która zatarłaby różnicę między nimi a homilią.

Jak więc widzisz, świadectwa przy homilii w wyjątkowych przypadkach i zawsze tylko podczas liturgii eucharystycznych sprawowanych ze szczególnych okazji i to tak by nie zrobiła się z tego homilia.
I nie może od tego dyspensować nawet biskup.