neokatechumenat

[TOMASZ32-SANCTI]

siloam napisał(a):Czytasz ludziom w myślach? Skąd wiesz jakie miały podejście płaczące osoby? Pytam - kto Ci to objawił?

Nie musze czytać w myślach, wystarczy obserwacja człowieka, jego zachowanie, postępowanie, aby zobaczyć przykład życia chrześcijańskiego. I nikt mi nie musi niczego objawiać. Jak przebywa się z braćmi we wspólnocie to też obserwujemy jeden drugiego. Nie z perspektywy kogoś gorszego czy też po to aby drugiego obmawiać, ale po to aby zauważyć jakiekolwiek znaki działania Chrystusa w życiu drugiego człowieka, co też umacnia mnie samego, bo wtedy widzę w nim człowieka takiego samego jak ja i jeśli po przez taką osobe może działać Chrystus to po przez mnie także może i staje sie to motywacją do tego,aby postępować podobnie. Takie osoby sa świadectwem.

Czy gdy widzisz człowieka, który przebacza drugiemu krzywdę to nie jest to dla ciebie świadectwem, przykładem chrześcijańskiej postawy? Chyba, że ty nie obserwujesz drugiego człowieka, nie patrzysz się na drugiego człowieka starając się zobaczyć w nim Chrystusa.
Jestem ciekawy jak patrzysz a dokładniej co myślisz widząc kobietę, która sprzedaje swoje ciało za pieniądze (inaczej rzecz ujmując - prostytuuje się), oczywiście po za tym, że grzeszy w ten sposób? Czy myślisz, że jest gorszym człowiekiem od ciebie?
Droga zmieniła mój sposób patrzenia się na drugiego człowieka, nawet tego najgorszego, który jest na dnie. Dzięki też Drodze potrafię dostrzegać wszelkie oznaki działania Chrystusa w drugim człowieku, wszelkie wartości chrześcijańskie, które stają się świadectwem na działanie Boga w życiu człowieka. Życie chrześcijańskie to nie tylko przepisy, to nie tylko tradycjonalizm - przepisy liturgiczne itp. To jest ważne, ale napewno to nie jest wszystko. Bóg nie będzie ciebie w pierwszej kolejności rozliczał z takich przepisów, czy ty byłyś tradycjonalistą czy kimś innym w Kościele. W pierwszej kolejności będzie Bóg rozliczał ze stosunku do Boga i do bliźniego. To są dwa najwazniejsze przykazania, które są częścią życia chrześcijańskiego.
Bardzo ważną częścią. Bez dostrzegania w drugim człowieku Chrystusa ciężko nam jest kochać innych. Widzimy wtedy w drugim człowieku osobę, która jest znacznie gorsza od nas, jesteśmy w stanie ją zabijać naszymi sądami.

I może pozornie ci sie wydaje, że ja teraz oceniam innych pochopnie, że kieruję się niewiadomo jakimi opiniami czy krtyką. Ja nie staram się oceniać poziomu czyjeś wiary, ja przede wszystkim zwracam uwagę na stosunek do drugiego człowieka, nie jako gorszego ale równego, nawet wtedy, gdy jest największym grzesznikiem. Staram się dostrzegać wszelkie dobro i wartości chrześcijańśkie, znaki, które są świadectwem działania Boga.
I właśnie w tych dzieciach było to widoczne, tym bardziej, że są to dzieci moich katechistów, a więc biorę pod uwagę, że wychowywane są w duchu chrześcijańskim - nie mam ku temu żadnych wątpliwości.

Po za tym gdybym ja tylko tak na to patrzył to jeszcze mogłyby być wątpliwości. Podobną ocenę - jak słyszałem z ust prezbitera uczestniczącego w tej uroczystości miały inne osoby duchowne. A więc to nie tylko moje zdanie. Te dzieci wywarły pozytywny wpływ na wiele osób, które mogły to widzieć. I nikt nie mówi, że wogóle nie plakały, mogły to robić, napewno i w sercu ich był ogromny żal i smutek,ale one tego nie okazywały przez większość uroczystości.

Dla ciebie takie postawy to nie jest może przyklad chrześcijaństwa, ale dla wielu ludzi było to konkretne świadectwo, tak jak świadectwem była ich matka, która poświęciła się dla nich, aby dawać życie każdemu z tych dzieci PO PRZEZ OTWARTOŚĆ NA ŻYCIE.

siloam napisał(a):Czasy się zmieniają ale nie natura ludzka. M. in. dlatego Objawienie jest zawsze aktualne.

To jasne jak słońce. Natura ludzka się nie zmieni. Nadal będziemy grzesznikami, którzy potrzebują nawrócenia, bez względu na to czy będziemy w takiej czy innej grupie religijnej.
A Kościół będzie się nadal rozwijał, aby dostosować sie do obecnie panujących warunków, które wymagają od Kościoła co raz to nowszych rozwiązań. Nie na wszystko Kościół przystaje, nie na wszystko sie może zgodzić, ale stara się robić wiele aby zainteresować współczesnego człowieka wszelkimi formami duchowości, aby tylko człowiek mógł trwać przy Bogu, aby o Nim nie zapominał w tym postępie techniki i innych dziedzin.

siloam napisał(a):Muzułmanie też tak umierają i nie wierzą w Chrystusa. Sposób umierania nie jest miernikiem życia chrześcijańskiego.

Muzułmanie to inne wyznanie. Umierają jak zwykli ludzie, umierają też śmiercią męczeńską, ale wielu z nich umiera robiąc z siebie ofiary na własne życzenie i wcale nie jest to chrześcijańska śmierć, mimo, że on sami uważają, że jest to śmierć w imię wiary.

Sam sposób umierania może nie jest miernikiem życia chrześcijańśkiego, ale może świadczyć o wielkiej wierze i postawie chrześcijańśkiej. Człowiek przez jakiś okres życia mógłbyć ogromnym grzesznikiem, ale w pewnym czasie może się nawrócić do takiego stopnia aby, za wiarę w Chrystusa ofiarować swoje życie, I wielu to zrobiło i robia to nadal.

siloam napisał(a):Znowu etykietka i wkładanie twoich słów w moje usta. Wcale tak nie myślę, ale nie zamierzam sądzić po pozorach. Gdybyś znalazł się w czasach Pana Jezusa i zobaczył płaczącego Jezusa nad grobem Łazarza i niewzruszonych faryzeuszy to też tak byś osądził?

Coś ci sie miesza. Ja nikogo nie sądzę. Ja tylko zwracam uwagę na pewne szczegóły wynikające z twoich wypowiedzi. Ja nie wkladam moich słów w twoje usta. PO prostu opieram sie na twoich wypowiedziach przedstawiając swój punkt widzenia.

Ja Jezusa nie osądzałem, tak samo faryzeuszy a tym bardziej nie osądzam ich za to, że byli niewzruszeni.

Cytat:Jezus nie wierzył sam w siebie, bo płakał? :shock:

A skąd wiesz, że nie wierzył? Objawił ci to ktoś

Pozdrawiam