neokatechumenat

[Zoltan]

Niestety Wojtku37 statut Neo jest od 10 miesięcy nieaktualny!!! Data ważności minęła 29.06.2007.
Smutne, ale prawdziwe.

Nieaktualny statut = brak statutu

Brak statutu = formalne nieistnienie w Kościele Katolickim

Wrozumieniu KPK DN jest stowarzyszeniem, choć jej statut o tym nie mówi. Charakter wspólnoty określa instancja nadrzędna a nie jej liderzy. Równie dobrze mogliby się określić w statucie "Klubem miłośników Kiko", ale to i tak nie zmieniłoby jej charakteru stowarzyszenia w perspektywie KPK. Wszystkie wspólnoty zatwierdzane przez Kościół działają w ramach prawa kanonicznego. Wspólnota nieuprawomocniona względem KPK formalnie nie istnieje.


Kan. 314 - Statuty każdego publicznego stowarzyszenia, a także ich odnowa lub zmiana, wymagają aprobaty władzy kościelnej, która jest kompetentna do erekcji stowarzyszenia według przepisu kan. 312, § 1.



Kan 322-§ 2. Żadne stowarzyszenie prywatne wiernych nie może uzyskać osobowości prawnej, jeśli jego statuty nie zostały zatwierdzone przez władzę kościelną, o której w kan. 312, § 1; zatwierdzenie zaś statutów nie zmienia prywatnej natury stowarzyszenia.



A tak w ogóle poczytaj sobie o NEO:

http://forum.fronda.pl/?akcja=pokaz&id=1585551



Zoltan

[ Dodano: Czw 08 Maj, 2008 13:25 ]
Lepszy jest jednak cały tekst:

Petrus o Statutach DN - tłumaczenie polskie.

Włoski tekst składa się w 70% z cytatów, a ego wymowa wcale nie jest taka optymistyczna jak depeszy RV.


“Non ho mai rilasciato alcun commento sui tempi relativi all'approvazione degli Statuti Neocatecumenali”. La precisazione è di Monsignor Josef Clemens, Segretario del Pontificio Consiglio per i Laici, il Dicastero vaticano preposto al riconoscimento ufficiale dei nuovi movimenti religiosi. Al prelato, interpellato telefonicamente da un collaboratore di 'Petrus', erano state attribuite erroneamente - e ce ne scusiamo - delle dichiarazioni che sembravano una doccia fredda sulla testa di Kiko Arguello, Carmen Hernandez e Don Mario Pezzi (tutti e tre nella foto con Benedetto XVI), gli iniziatori del Cammino che divide ormai da anni la Chiesa cattolica tra favorevoli e contrari, tra ‘falchi’ e ‘colombe’, tra chi considera questo vastissimo gruppo di fedeli ’una salutare ventata di aria fresca dello Spirito Santo’ e chi, invece, ‘una setta con una propria liturgia e una propria interpretazione - errata - delle Scritture’. Fatto sta che l’approvazione ‘ad experimentum’ degli Statuti del Cammino Neocatecumenale, dopo i 5 anni fissati da Giovanni Paolo II, è scaduta da 10 mesi senza alcuna ‘fumata bianca’ per Arguello e i suoi collaboratori e ciò, fanno notare Oltretevere, lascia pensare che i tempi siano sempre più lunghi. Benedetto XVI, infatti, non ha ritenuto ancora di dare il ‘via libera’ al riconoscimento ufficiale del Cammino - i cui rapporti con il Vaticano hanno conosciuto diverse volte momenti di tensione sia dagli anni ’90 - in attesa che lo stesso adegui la Liturgia alle direttive impartite dal Cardinale Francis Arinze, Prefetto della Congregazione per il Culto Divino e la Disciplina dei Sacramenti, con una Lettera del 1° Dicembre 2005 in cui si legge

"Nigdy nie wydałem żadnego oświadczenia odnośnie terminu zatwierdzenia statutów neoketechumenalnch" - mówi prałat Josef Clemens - Sekretarz Papieskiej Rady ds Świeckich - dykasterii zajmującej się sprawami uznawania nowych ruchów religijnych. Wcześniej omyłkowo przypisywano mu słowa które mogły być zimnym prysznicem na głowy założycieli DN Kiko Arguelo, Carmen Hernandez i Ks. Mario Pezzi. Droga Neokatechumenalna od lat ma swoich gorących zwolenników i przeciwników w Kościele - grupę "jastrzębi" i "gołębi". Jedni uważają tę liczną grupę wiernych za świeże i ożywcze tchnienie Ducha Świętego, drudzy - za sektę z własną liturgią, i własnymi fałszywymi interpretacjami Pisma Świętego. Faktem jest, że próbny okres pięciu lat, na jaki Jan Paweł II zatwierdził Statuty DN "ad experimentum" upłynął już 10 miesięcy temu, a dla Kiko Arguello i jego współpracowników nie pojawiła się żadna oznaka "białego dymu". Na Zatybrzu [tam mieści się Kuria Rzymska przyp.) mówią, że to znak, że DN przyjdzie jeszcze długo poczekać. Benedykt XVI nie zapalił zielonego światła do oficjalnego uznania Drogi Neokatechumenalnej- której stosunki z Watykanem od lat 90 wielokrotnie bywały napięte - dopóki Droga nie dostosuje swojej liturgii do wskazań zawartych w liście Kard Arinze z 1 grudnia 2005 r. (dalej następuje obszerny cytat z tego listu)

(...)

Lo stesso Benedetto XVI, nel 2006, pochi mesi dopo la lettera di Arinze, aveva ‘fraternamente ammonito’ il Cammino Neocatecumenale ad attenersi alla Liturgia di Santa Romana Chiesa durante un incontro con 200 Famiglie del Movimento missionarie in tutto il mondo:

Sam Benedykt XVI w roku 2006,w kilka miesięcy po liście Arinze udzielił Drodze Neokatechumenalnej "braterskiego napomnienia" w sprawie dostosowania się do liturgii Świętego Kościoła Rzymskiego, w trakcie spotkania z grupą 200 rodzin - misjonarzy z tego ruchu" (tu następuje cytat z przemówienia Papieża)

Come accennavamo in precedenza, non sono mai mancati i momenti di tensione tra la Santa Sede e il Cammino Neocatecumenale nella persona di Kiko Arguello. Questi - accusato dai suoi critici addirittura di dipingere il proprio volto al posto di quello di Cristo nelle icone religiose, di tenere e autorizzare omelie da parte di laici durante la Messa, di impugnare talvolta una sorta di bastone pastorale pur non essendo insignito della dignità episcopale, di dare interpretazioni sbagliate delle Scritture, di consentire l’amministrazione della Comunione in modo non conforme - sin dal 2007 ha dato pubblicamente per avvenuta l’approvazione definitiva, e non più in via sperimentale, degli Statuti, passo obbligato per essere riconosciuti come Movimento religioso dal Vaticano. Il Cammino Neocatecumenale, dunque, dovrà attendere ancora - e necessariamente adeguarsi alle direttive del Papa in materia di Liturgia - per ottenere il marchio di riconoscimento pontificio

Jak informowaliśmy wcześniej, nigdy nie brakowało momentów napięcia pomiędzy Stolicą Apostolską a Drogą Neokatechumenalną w osobie Kiko Arguello.Ten ostatni oskarżany jest przez swych krytyków wręcz o uwiecznianie swojej twarzy w miejsce twarzy Chrystusa na ikonach, o próby cenzorowania przez świeckich homilii podczas Mszy Świętych czy samozwańcze "brania do ręki pastorału" choć nie ma święceń biskupich, o rozpowszechnianie błędnych interpretacji Pisma Świętego o zgodę na niewłaściwe prowadzenie wspólnot. Kiko Arguello już w 2007 publicznie głosił, że ostateczne zatwierdzenie Statutów już praktycznie nastąpiło. Takie zatwierdzenie jest niezbędne dla uznania nowych ruchów religijnych przez Watykan. Droga Neokatechumenalna będzie zatem musiała jeszcze poczekać i koniecznie dostosować się do papieskich wskazań w kwestii liturgii. Dopiero wtedy zostanie uznana przez Papieża.

Potem następuje opis spotkania biskupów w Domus Galileae i wyjątki z komunikatu końcowego z tego spotkania (entuzjastycznego dla DN). Komentarz do tego fragmentu jest taki

Ma se una parte del Clero ha plaudito a questa e ad altre iniziative del Cammino, c’è chi in Vaticano ha storto il naso ed ha avuto l’impressione che qualcuno, tra i Neocatecumenali, abbia voluto ingaggiare una sorta di ‘braccio di ferro’ con Benedetto XVI o, in ogni caso, con gli Uffici della Curia (Pontificio Consiglio per i Laici e Congregazione per il Culto Divino e la Disciplina dei Sacramenti) preposti ad esprimere parere favorevole per l’approvazione degli Statuti (fermo restando che l’ultima parola spetta sempre al Papa). Per l’esattezza, una domanda circola con insistenza tra i Sacri Palazzi: ‘Quale messaggio in codice ha voluto lanciare Kiko?’.

Część kleru przyklasnęła tej (spotkanie biskupów w Domus Galileae) i innym inicjatywom Drogi. Inni - w Watykanie - przyjeli ją z niechęcią i odebrali jako próbę nacisku Drogi względem Benedykta XVI lub przynajmniej względem Dykasterii Kurii Rzymskiej, aby wydały pozytywną opinię na temat zatwierdzenia statutów (choć pozostaje oczywiste, że ostatnie słowo należy zawsze do Papieża). W korytarzach Kurii Rzymskiej słychać pytanie: "Co Kiko (zwołując spotkanie biskupów) chciał w sposób zawoalowany powiedzieć?"



I to jest cały tekst włoski.

Dla mnie ma wymowę oczywistą.

Okres próby skończył się, ale dopóki DN nie dostosuje się do wskazówek z listu Arinze nie ma szans na zatwierdzenie statutów. Tymczasem Kiko zamiast tego organizuje spotkanie biskupów, które w Kurii jest odbierane jako próba nacisku.

A teraz proszę porównać tekst z Petrusa z tym co pisze o nim RV - jest różnica i w treści i w wymowie:

1. Na stronie internetowej „Petrus” podkreślono jednak, że nie oznacza to odrzucenia statutu przez watykańską dykasterię czy osobistej krytyki wobec tych wspólnot, obecnych dziś w parafiach na całym świecie. [NICZEGO TKIEGO NIE MA W TYM TEKŚCIE]
2. Zwrócono uwagę, że w grę wchodzi kwestia dostosowania neokatechumenalnej liturgii do norm wydanych w grudniu 2005 r. przez Kongregację ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. [ZGADZA SIĘ]
Przypomniano ponadto, że pod koniec marca 2008 r. w ośrodku Drogi Neokatechumenalnej „Domus Galilaeae” nad jeziorem Genezaret odbyło się spotkanie 170 biskupów i 9 kardynałów z całej Europy. Wyrazili oni wdzięczność wspomnianym wspólnotom za ich wkład w nową ewangelizację naszego zdechrystianizowanego kontynentu. Przy okazji spotkania poświęcono tam kaplicę wieczystej adoracji Najświętszego Sakramentu. [MANIPULACJA W ORYGINALNYM TEKŚCIE PRZYTOCZONO OPINIE Z KURII RZYMSKIEJ, ŻE TO SPOTKANIE BYŁO PRÓBĄ NACISKU NA WATYKAN]