neokatechumenat

[gradzia]

a ja byłam przez rok we wspólnocie neo. Był etap w moim życiu w którym szukałam czegoś więcej niż chodzenie "niewiadomo po co" do koscioła, spowiedzi co roku przed świętami, modlitwy w stanie prawie snu....i trafiłam na rekolekcje neo i zostałam.
Może tu jeszcze wspomnę że moi rodzice i babcia od razu okrzyknęli neo sektą kórej przewodzi ksiądz, na nic się zdały tłumaczenia, że to wszystko jest w zgodzie z Kosciolem, że to katolicka wspólnota. Przeżylam istny koszmar, wyjazdy na konwiwencje konczyły się kłotniami z rodzicami ze mam przeciez studia (wtedy 3 rok ale jeszcze nie było tak ciezko)
ale Bóg był przy mnie i wspierał. Pamietam taka sytuację, mielismy przygotowanie zrobić i trwało to to 2 nad ranem a następnego dnia miałam kolosa i nie miałam kiedy się przygotować na niego. No i kolokwium zostało odwołane - powód był błahy bo prowadzącemu, który był bardzo zasadniczy nagle sie odechciało go robić.

Co mi dała wspólnota - hmmmm przede wszystkim to poglębiłam w niej swoją wiarę, poczułam większą jedność no i jako odpowiedzialna w pewien sposób poczułam się potrzebna. Ale byłam we wspólnocie tylko rok. Niektórzy katecheci mówili nam że wiele osób odchodzi z neo do złego swiata i gubi drogę do Boga i mówili to w taki sposób że ja momentami mialam myśli ze nie mogę zrezygnować bo może faktycznie zgubię Boga.
Nieprawda!
Bóg kieruje drogą zycia człowieka i to on wie na co jest czas. Ten rok w neo przyniósł owoce - może nie jestem ich wszystkich do końca świadoma ale ze trzy szczególne wymienię. Mianowicie Eucharystia - w odnowie eucharystia odbywa się w salce badź - gdy jest wieksze spotkanie- w kosciele. Zawsze jest to uroczyste wydarzenie...dziwiłam się na początku dlaczego wszyscy przychodzą odświętnie ubrani....ale usłyszałam słowa "wyobraź sobie ze przychodzisz na ucztę do Króla..jak się ubierzesz?? w łachmany czy w najpiękniejsze szaty??" Od tamtej pory nigdy do koscioła nie zakładam byle jakiego stroju, ale co najważniejszy czuję ten zaszczyt - mam tą swiadomosć - że spotykam się z Królem.

Drugim owocem jest to że neo jest szkoła Słowa Bożego, jego rozumienia, jego "kosztowania". Podczas wielu spotkań jakie odbyłam jako odpowiedzialna miałam szanse zaprzyjaźnić się z Pismem Sw i wątpię czy duszpasterstwo w którym teraz jestem umożliwiło by mi to poznanie na taką skalę (spotkania w duszpasterstwie trwają jednak krócej)
Trzeci to to że zobaczyłam jakie Bóg cuda działa w moim życiu, od tych bardzo małych zycia codziennego do tych które w moim odczuciu były naprawdę czymś niesamowitym.

Dlaczego odeszlam....,bo poczułam że to nie moja droga, ale także ze względu na studia, które pochlaniają dużo czasu. Niestety nie mogłam pogodzić obowiązków studentki wtedy już 4 roku z obowiązkami odpowiedzialnej. Ale nie żałuję że bylam w neo i nie zgadzam się z opinią że to "sekta w kościele". Choć przyznam rację, że nie ze wszystkim co głosili sie zgadzałam to po pierwsze, po drugie tak jak w każdej wspólnocie i w tej są osoby które uważają sie za swietszych od Pana Boga - i te osoby faktycznie robią wrażenie jakby to one przewodziły grupie.

Ale się rozpisałam iwęc kończę i ide pracę mgr pisać