Wiadomości w tym wątku

jan · 06-03-2011 12:16

jeśli kościół poucza kapłanów, że nie można odmówić podawania KOmuni na rękę, to dobrze, ale nie jest to w żaden sposób jednoznaczne ze stwierdzeniem, że powinno się uznawać obie formy za właściwe w normalnych warunkach. NIe przeczy to również takiemu stwierdzeniu,. jednakże inne przesłanki zawarte w postawie i nauce Kościoła, pozwalają uznać, że w naszym momencie historii pożądana i właściwa jest KOmunia do ust, a przynajmniej, że nie ma jednoznaczności w tej sprawie nawet wśród samych hierarchów.
została Ona bowiem wypracowana przez Tradycję Kościoła i tak obowiązywała. W pewnych jednak miejscach bez zgody Papieża biskupi zezwolili na tąż praktyke i przyjęła się wśród wiernych:

Cytat:W pewnym społecznościach i miejscach obrzęd ten nawet wprowadzono bez
wcześniejszej zgody Stolicy Apostolskiej, a czasami [i]nawet[/i] bez odpowiedniego
przygotowania wiernych(...)W następnym czasie, po dokładnym
zbadaniu rozumienia tajemnicy Eucharystii, jej znaczenia i obecności w niej Chrystusa, z
uwagi na poczucie czci dla Najświętszego Sakramentu i pokorę, której jego przyjmowanie
wymaga, wprowadzono zwyczaj, iż sam szafarz kładzie kawałek konsekrowanego chleba
na języku komunikanta.
Z punktu widzenia całego współczesnego Kościoła, należy zachować ten sposób
rozdawania Komunii świętej, nie tylko dlatego, iż opiera się on na tradycji wielu wieków,
ale szczególnie dlatego, iż jest on oznaką czci wiernych dla Eucharystii. Praktyka ta w
żaden sposób nie umniejsza godności tych, którzy przystępują do tego wielkiego
sakramentu, a jest to część przygotowania niezbędnego dla najbardziej owocnego
przejęcia Ciała Pana.
6
Cześć ta jest oznaką Komunii nie we „wspólnym chlebie i piciu"
7
, ale w Ciele i Krwi
Pana. Przez to „Lud Boży ma udział w błogosławieństwach ofiary paschalnej, odnawia raz
dokonane przymierze Boga z człowiekiem we Krwi Chrystusa, a w wierze i nadziei
wyobraża ż oczekuje na ucztę eschatologiczną w królestwie Ojca"
8
.Dokument pochodzi ze strony http://www.fidelitas.pl
Na dodatek, ten sposób komunikowania, który należy teraz rozważać jako
zwyczajowo nakazany, daje lepsze zapewnienie, iż Komunia święta będzie rozdawana z
odpowiednią czcią, oprawą i godnością; że uniknie się jakiegokolwiek niebezpieczeństwa
sprofanowania Eucharystii, w której: „cały i pełen Chrystus, Bóg i człowiek, jest
substancjalnie zawarty i niezmiennie obecny w szczególny sposób"
9
A wreszcie, że .
szczególna ostrożność, jaką Kościół zawsze nakazywał wobec najmniejszych nawet
kawałków konsekrowanego chleba, będzie zachowana: „Skoro pozwoliłeś, iż cokolwiek się
straciło, pomyśl o tym, jakbyś stracił swoje własne członki.(...) z uwagi na doniosłość sprawy i wagę zaproponowanych argumentów,
Najwyższy Pasterz postanawia, iż z dawna przyjęty sposób rozdawania Komunii świętej
wiernym nie powinien być zmieniony.
Stolica Apostolska, zatem, usilnie napomina biskupów, kapłanów i wiernych, aby
gorliwie przestrzegali tego prawa, ważnego i ponownie potwierdzonego, zgodnie z
osądem większości katolickich biskupów, w formie zgodnej z obecnym rytem świętej
liturgii, co jest niezbędne dla powszechnego dobra Kościoła.

Kongregację ds. Kultu Bożego
Instrukcja dotycząca Sposobu Udzielania Komunii świętej.
Memoriale Domini

Z racji tego, że jest to kwestia pewnej dyscypliny i organizacji Papież wg mnie potwierdził ją tam, gdzie się przyjęła, by nie złamać trzciny nadłamanej i nie zgasić knotka o nikłym płomieniu, czyli by nie wprowadzić zamętu w duszach wiernych szczególnie tych, którzy w praktykę tąż się zaangażowali szczerze:

Cytat:Jeżeli przeciwny temu sposób, a konkretnie, rozdawanie Komunii świętej na rękę,
rozwinął się już w jakimś miejscu, to, aby pomóc konferencjom episkopatów wypełnić ich
pasterski obowiązek w jakże często trudnej obecnie sytuacji, Stolica Apostolska powierza
konferencjom obowiązek i funkcję osądu konkretnych uwarunkowań, jeżeli takie zachodzą.
Mogą one dokonać tego osądu, pod warunkiem, iż wnikliwie zadba się o usunięcie
wszelkiego niebezpieczeństwa braku czci albo złego mniemania o Eucharystii świętej,
które mogłoby pojawić się w umysłach wiernych, jak również wszelkich innych
niestosowności.
Co więcej, aby podjąć właściwe decyzje w tych przypadkach, konferencje
episkopatów winny zorganizować odpowiednie narady, po uprzednim rozważnym
przestudiowaniu problemu; decyzja winna być podjęta większością dwóch trzecich w
tajnym głosowaniu. Dokument pochodzi ze strony http://www.fidelitas.pl
Wyniki tych narad winny być wówczas przekazane Stolicy Apostolskiej, w celu
niezbędnego ich zatwierdzenia, wraz z dokładnym objaśnieniem przyczyn, które sprawiły,
iż konferencje podjęły takie decyzje. Stolica Apostolska będzie rozważać poszczególne
przypadki z uwagą, pamiętając o więziach łączących poszczególne Kościoły lokalne, a
także ich więzi z całym Kościołem, by wesprzeć dobro powszechne, oddziaływanie
moralne, oraz wzrost wiary i pobożności, które wypływają ze wzajemnego dobrego
przykładu.

Memoriale Domini

Cytat:W niektórych krajach przyjęła się praktyka Komunii świętej na rękę. Praktykę taką postulowały poszczególne Konferencje Episkopatów i na ich wniosek zyskała ona zatwierdzenie Stolicy Apostolskiej.(...)Pisząc to, w niczym nie chcę dotknąć tych osób, które w praktykę przyjmowania Chrystusa eucharystycznego "na rękę" - tam gdzie została ona zatwierdzona - wkładają ducha najgłębszej czci i pobożności.

jak już pisałem: papież napisał, że praktyka taka "przyjęła się", postulowały ją poszczególne Konferencje Episkopatów i że została zatwierdzona.
Źródło owego zatwierdzenia upatrywać możemy w trosce o tych wiernych którzy zostali wprowadzeni w błąd gdy otrzymali lokalne pozwolenia, bez zgody papieża na przyjmowanie Komuni na rękę:

Cytat:Fragment z przemówienia kard Alfonsa Sticklera , wygłoszonego w Nowym Jorku w maju 1995 r.( wówczas emerytowany prefekt Archiwum i Biblioteki Watykańskiej ).

Udzielanie Komunii Świętej na rękę: jest to sprawa jedynie dyscypliny, czy ma też dogmatyczne konsekwencje?

KARDYNAŁ STICKLER: (...) Kiedy rozmawiałem z kardynałem Benno Gut’em, który był wówczas kardynałem w Kongregacji d/s. Rytów, byłem dogłębnie rozczarowany sposobem w jaki dekret soborowy został zmieniony przez reformatorów. Byłem ekspertem [peritus] Soboru w komisji liturgicznej, stąd wiem jakie były intencje ojców i treść dekretu.
Kiedy zauważyłem sprzeczność miedzy dekretem a reformą – a raczej prawdziwa destrukcja – wyraziłem swoje rozczarowanie kardynałowi Gut’owi i po pół godzinie odpowiedział mi: „Ojcze całkowicie się z Tobą zgadzam. Ale nie mam żadnego wpływu na tę reformę. Komisja podlega bezpośrednio papieżowi i nie konsultuje się z kongregacją.”

Wielki błąd został wyraźnie wskazany papieżowi przez dwóch kardynałów [Ottaviani i Bacci]. Którzy stwierdzili istnienie złej, heretyckiej definicji w pierwszym wydaniu Mszału. Papież zmienił to, ponieważ ofiara została zredukowana do wspólnoty wiernych po przewodnictwem księdza.(...) Kard.Gut powiedział również: „Pewnego dnia poszedłem do Papieża (Pawła VI) i uklęknąłem przed Nim, prosząc: „Ojcze św., nie zezwól na rozdawanie Komunii św. na rękę, ponieważ będzie to okazją – a nawet przyczyną – wielu, bardzo wielu grzechów przeciwko świętości Najświętszego Sakramentu". Papież odpowiedział mi: „Uspokój się, uspokój. Nigdy na to nie pozwolę.” Trzy miesiące później wyraził zgodę. Dlaczego? Ponieważ przedstawiciele konferencji episkopatów nalegali, by to uczynił dlatego, że sami już to wprowadzili. Ponowna zmiana byłaby wbrew ich zamierzeniom. Tak więc zmusili papieża , a ten złożył odpowiedzialność na biskupów.(...)

Zauważyłem, że w krajach w których Komunia jest udzielana niemal wyłącznie na rękę, nawet dzieciom, ludzie natychmiast manifestują swoją zupełną nieświadomość, co trzymają w ręku. Jest to bardzo niepokojące . Musimy się modlić, by zaprzestano tego rodzaju nadużyć.

Ale jak sądzę dobrze wiecie, że papież Jan Paweł II był przeciwny rozdawaniu Komunii na rękę . Odmówił podania Komunii na rękę żonie [byłego prezydenta Francji] Giscard’a d’Estaing’a – we Francji, wszystkim udzielał Komunii na język. Podobnie czynił w Niemczech.Wówczas biskupi powiedzieli: „Dlaczego odmawiasz udzielania Komunii na rękę? Twój poprzednik, Paweł VI zezwolił na to. Dlaczego więc odmawiasz?” Papież uległ biskupom. Musimy modlić się , by nasz Pan oświecił biskupów, jak również wszystkich innych by zakazali tego, co w wyraźny sposób prowadzi do profanacji.

Zawsze Wierni nr.10/1996.

Cytat:Tłumaczenie uwierzytelnione z języka niderlandzkiego
Homilia Ojca Św., papieża Jana Pawła II, wygłoszona w kościele rzymskokatolickim pod wezwaniem Najświętszego Imienia Maryi w Rzymie w dn. 1. marca 1989 roku.-/-118. -/-
„Porządkowi obyczajowemu" pochodzącemu od Boga, powinniśmy podporządkować całe nasze życie. Jego wola - najświętsza wola - powinna obejmować wszystko. Dotyczy to wewnętrznej harmonii życia. Tak naucza nas Jezus. Nikt nie może służyć dwom panom. Nie można służyć równocześnie Bogu i mamonie. -/-
W obecnych czasach ludzkość żyje tak, jakby Bóg w ogóle nie istniał, nie był Stwórcą i Panem wszechświata, jak również właścicielem wszelkiego bogactwa i skarbów w niebie i na ziemi. Człowiek wierzy, że wszystko zawdzięcza swojej pracy oraz, że może wszystkiego zażądać. Jest dumny ze zdolności, którymi obdarzył go Nasz Pan, inaczej nie miałby ich!
Jeśli człowiek wybiera innego boga lub innych idoli, to gardzi Bogiem. Może go nawet nienawidzić, przez co pójdzie do piekła. A co jest przyczyną tego, że człowiek tak łatwo schodzi na złą drogę, traci orientację i gubi się. To brak pokory, gdyż przez to stajemy się bezwstydni i pełni pychy. Ludzie stawiają zbyt wielkie wymagania, bądź mają odwagę liczyć na Miłosierdzie Boga. Droga do Miłosierdzia stoi otworem jedynie wtedy, gdy zwyciężymy nasze ego. Może być ona jedynie darem dla pokornych, którym Pan obdarowuje swoich wiernych, jeśli o to proszą w modlitwie. Bóg chłoszcze tych, których umiłował. Bogobojni, to znaczy ci, którzy pełni pokory uznają, że Pan jest Stwórą wszechświata i ziemi, oddają mu należną cześć, wezmą na siebie z miłością chłostę i karę. -/-
Powinniśmy w przyszłości spodziewać się nowej chłosty, która będzie silniejsza, niż wszelkie dotychczasowe kary. Nikt się przed nią nie uchroni, chyba, że z miłością, ją na siebie przyjmie. Zostanie wtedy zbawiony jak dobry łotr na Krzyżu, lub zostanie na zawsze stracony, jeśli się buntuje, tak jak drugi łotr, którego zgubiła pycha i bluźnierstwo. -/-
Najgorsze są bluźnierstwa w stosunku do pełnych miłości słów Boga, którymi obdarza naszą biedną ziemię poprzez Swoją Matkę i umiłowanego Syna. Dlatego konieczne jest okazanie pokory, gdyż nigdy nie powinniśmy zapomnieć o tym Kto przed nami stoi! -/-
Tak jak w kontaktach międzyludzkich przyjęte są pewne formy uprzejmości - to w stosunku do Boga chcemy o nich zapomnieć? Dlatego ostrzegam ponownie, przed wszelkimi formami braku należnego szacunku jak np. zakazane w moim biskupstwie podawanie Komunii Św. na dłoń, oraz postawa stojąca podczas wielu części liturgii Mszy Św. Prowadzi to do utraty właściwego poczucia doniosłości tego zgromadzenia. To nie jest nic innego jak Śmierć naszego Pana i Zbawcy, któremu wszystko zawdzięczamy. Zamartwiamy się o ludzką ocenę, boimy się, że zostaniemy wyśmiani, boimy się niekorzystnych dla nas skutków naszej oceny przez innych, a nie boimy się Boga? -/- Nie odwołuję , tego , co powiedział jeden z moich poprzedników: „dzieje się to na waszą, odpowiedzialność. Drodzy biskupi zagranicznych biskupstw, modle się za was, abyście na czas zrozumieli, że droga, którą obraliście jest niewłaściwa." -/- W tym miejscu, moi umiłowani kapłani, umiłowani bracia i siostry, dozwolone jest przyjmowanie Komunii Św. na język i w postawie klęczącej. Wszystko, co zostało wprowadzone i jest rozpowszechniane przez obcych jest niedozwolone.-/-
Mówię to jako wasz Biskup! -/-

P.S. W związku z wieloma wątpliwościami odnośnie prawdziwości niniejszej homilii papieskiej, pewna pani z Antwerpii złożyła zapytanie w Rzymie. Odpowiedzi udzielił biskup Van Lierde, za co jesteśmy mu niezmiernie wdzięczni. -/-
Watykan , 15 stycznia 1991. -/-
Wielce Szanowna Pani. -/-
Otrzymałem Pani list z dn. 21. Listopada 1990 i pomimo wielu różnorodnych zajęć i obowiązków, udzielam Pani odpowiedzi: homilia Ojca Świętego jest autentyczna. -/-
Życzę wiele szczęścia, a przede wszystkim Błogosławieństwa Bożego w 1991 roku, -
W Chrystusie, -/- + Petrus Canesius van Lierde -/-
Przesyłam Pani także kopię homilii Ojca Św. Pisałem do Rzymu do biskupa Van Lierde. Odpowiedział przed pójściem na emeryturę. -/Może być ona przydatna dla tych, którzy potrzebują dowodów. W tym celu może ją Pani rozpowszechniać.
Pozostaję w modlitwie do Najświętszego Serca Jezusowego, Maryi i Św. Józefa, -/-
Jeanne Prasatya -/
Numer repertorium: /l999
Zaświadczam zgodność niniejszego tłumaczenia z treścią fotokopii dokumentu oryginalnego w języku niderlandzkim. Opłatę pobrano zgodnie z obowiązującą stawką (Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dn. 24.04.1992, Dziennik Ustaw nr: 38/92 póz. 164; Monitor Polski nr: 27 póz. 225 z dn. 17. maja 1994; Obwieszczenie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, Monitor Polski nr: 68 z dnia 21.11.1996). Tłumaczenie sporządzono z zastrzeżeniem, że może ono zostać wykorzystane wyłącznie w obrocie urzędowym. Wrocław, dnia 04 września l 999 r]

http://www.katarzynaszymon.pl
Stolica Apostolska, wobec faktów dokonanych musiała tak postąpić. Bo czy miała ogłosić wiernym, że ich episkopaty działały niezgodnie z papieżem? Ojciec nie mówi dzieciom, że matka pozwoliła na coś dzieciom wbrew jego woli, tylko najpierw załatwia tą sprawę z matką. I tak jest najuczciwiej, wobec najmniej winnych dzieci, które w przeciwnym razie stałyby się ofiarami.
W powyższych słowach jednocześnie nie było stwierdzenia, że Komunia na rękę jest właściwa, bo było by to sprzeczne, ze słowami wypowiedzianymi poniżej:

Cytat:Dotykanie Świętych Postaci, podejmowanie ich własnymi rękami jest przywilejem tych, którzy mają święcenia, co wskazuje na czynny udział w szafarstwie Eucharystii. Wiadomo, że Kościół może dać takie uprawnienie pewnym osobom poza Kapłanami i Diakonami, czy to akolitom spełniającym swoją posługę, zwłaszcza, gdy przygotowują się do święceń Kapłańskich, czy innym osobom świeckim, gdy zachodzi po temu prawdziwa potrzeba, ale zawsze po odpowiednim przygotowaniu

Z listu Dominicae Cenae

[ Dodano: Nie 06 Mar, 2011 11:31 ]

Cytat:ak te że że Jezus ucieka z Eucharystii jak się przyjmuje go na stojąco są niezgodne z nauczaniem KK.

Nie znam takich treści z jej objawień, chodzi Ci chyba o objawienia oławskie, ale to co innego.

Cytat:I chodziło o to czy jest to dobre czy nie.

NO właśnie nigdzie nie pisze, że o to chodziło. Chodziło o dyscyplinę i zwyczaj. Wiemy tylko, że Komunia na rękę została dopuszczona, ale wiemy również, że nie była zalecana w przeciweństwie do Komunii do ust, chyba, że faktem dokonanym stało się jej upowszechnienie. Z tym, że KOmunia do ust była zalecana przez wzgląd na jej formę, uznaną za właściwszą, a Komunia na dłoń, ze względu na fakt dokonany jej upowszechnienia, przyjęcia przez wiernych i nadzwyczajne czynniki. Z tym, że powina byc przyjęta forma na rękę, a skoro nie została, to biorąc pod uwagę, że jest to kwestia dysypliny, a nie doktryny, dopuszczono na taką niezgodność z właściwą normą. POsłuszeństwo KOściołowi nakazywałoby więc mimo dopuszczenia dążyć do uznania i przyjmowania przez wiernych tylko Komunii do ust w normalnych warunkach. Z uwaghi jednak na cechy mentalności ludzkiej jest to proces, a nie jednorazowy akt, bo wymaga zmiany przywiązań- tego zaś nie można dokonywać na siłę, a ni od razu, odgórnie, w kwestiach niesprzecznych z doktryną, bo byłoby to zagaszanie knotka o nikłym płomieniu.
Pozdrawiam

[ Dodano: Nie 06 Mar, 2011 11:38 ]

Cytat:MOże być bowiem takl, że to nie problem rozumienia, a używania różnych form językowych, które albo są z mojej strony niepoprawne, albo Ty je inaczej rozumiesz.
Innej reakcji ze strony tredyszynalist mało się spodziewam, no i ton nieomylności też zapewne zabrzmi zaraz, zapewne akceptacja dla każdych poglądów o ile są janowe też znajdzie miejsce w tej wypowiedzi.

_________________
Jednakże zdanie poprzedzające to zacytowane przez Cię zupełnie zmienia wymowę całości, a twój zarzut staje się nieuprawniony:

Cytat:Wtedy ja napiszę, czy dobrze zrozumiałeś o co mi chodzi i ewentualnie poprawię swoje rozumienie, albo po prostu formę językową.