NOBISCUM AD CAELUM…

Wstąpmy do Ogrodu Pana

 

Dzisiaj w Kościele Katolickim przeżywamy wspomnienie NMP z Góry Karmel. O pojawieniu się szkaplerza w pobożności karmelitańskiej powiedziała w rozmowie z Marią Rachel Cimińską, Iwona Wilk radna prowincjalna Krakowskiej Prowincji Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych (OCDS).

(więcej…)

Św. Ludwik z Tuluzy

Kiedy miał 14 lat, wywieziono go z ojczystej Francji do Hiszpanii. Ten niezwykły franciszkanin zakończył życie w wieku 23 lat, będąc najmłodszym biskupem w dziejach Kościoła.

Ludwik Anjou urodził się w 1274 roku, w szlacheckiej rodzinie, jako syn Karola II, króla Neapolu i Sycylii oraz Marii, córki króla węgierskiego. Jego stryjem był św. Ludwik IX (1214-1270), król Francji i tercjarz franciszkański, a jego matka była siostrzenicą św. Elżbiety Węgierskiej. Ludwik był Francuzem, na świat przeszedł najprawdopodobniej we Włoszech; był drugim z czternaściorga rodzeństwa.

Od wczesnych lat dziecięcych urzekała go duchowość franciszkańska. Według podań, pod książęcymi szatami nosił franciszkański sznur pokutny. Kiedy miał 14 lat, razem z dwoma braćmi, Robertem i Rajmundem, ofiarował się jako zakładnik z zamian za uwolnienie z więzienia ich ojca. Ludwik był przetrzymywany w niewoli w Barcelonie od roku 1288 do 1295. W czasie uwięzienia opiekowali się nim i kształcili go hiszpańscy franciszkanie.

Po siedmiu latach więźniów uwolniono. Ludwik powrócił do Francji, gdzie zrzekł się wszystkich praw następcy tronu. Po wyzdrowieniu z ciężkiej choroby, zgodnie z wcześniejszą obietnicą, wstąpił do zakonu franciszkanów. W roku 1296, mając 22 lata, przyjął święcenia kapłańskie, wkrótce potem papież Celestyn V osobiście konsekrował go na biskupa Tuluzy.

Ludwik odznaczał się surowością życia, skrajnym ubóstwem i miłością do ubogich. Jako biskup chodził w habicie zakonnym, usługiwał innym oraz codziennie zapraszał ubogich do swego stołu. Zgodnie z ówczesnym modelem duchowości franciszkańskiej, wyznaczył jednego z zakonników, aby go upominał i nakładał na niego pokutę.

Kilka dni przed śmiercią, 11 sierpnia 1297 roku, udał się do Rzymu na kanonizację swego stryja Ludwika IX, króla Francji. Zmarł 19 sierpnia 1297 roku, mając zaledwie 23 lata. Kanonizował go w 1317 roku papież Jan XXII, jeden z jego dawnych nauczycieli. W liturgii wspominany jest 19 sierpnia.

Niezwykłe życie św. Ludwika, najmłodszego biskupa w dziejach całego Kościoła, było inspiracją dla pisarzy oraz wielkich malarzy – Giotta, Martini'ego i Donatella. W swoich dziełach uwiecznili oni św. Ludwika ubranego we franciszkański habit, z mitrą biskupią i koroną królewską leżącą u stóp.

wp

Źródło: www.franciszkanie.pl

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *