NOBISCUM AD CAELUM…

Wstąpmy do Ogrodu Pana

 

Dzisiaj w Kościele Katolickim przeżywamy wspomnienie NMP z Góry Karmel. O pojawieniu się szkaplerza w pobożności karmelitańskiej powiedziała w rozmowie z Marią Rachel Cimińską, Iwona Wilk radna prowincjalna Krakowskiej Prowincji Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych (OCDS).

(więcej…)

Dzielny diakon

Wtorek, 10 sierpnia; święto św. Wawrzyńca, diakona i męczennika; Mdr 3, 1-9; J 12, 24-26

„Wawrzyniec był jednym z siedmiu diakonów Kościoła rzymskiego za czasów papieża Sykstusa II. Pomimo, że wiele osób sławiło jego bohaterską śmierć – m.in. św. Ambroży (+ 397), św. Augustyn (+ 430), św. Maksym z Turynu (+ ok. 467), św. Piotr Chryzolog (+ 450) i św. Leon Wielki (+ 461) – wiadomości historyczne o nim posiadamy bardzo skromne. Właściwie źródłem jedynym jest Liber Pontificalis (Księga Papieży), który śmierć Wawrzyńca wiąże bezpośrednio z męczeństwem papieża św. Sykstusa II, który zginął dnia 6 sierpnia 258 r. wraz ze swoimi czterema diakonami. Niektórzy pisarze współcześni w tym samym dniu i w tych samych okolicznościach sytuują męczeństwo Wawrzyńca. Temu jednak stanowczo sprzeciwia się powszechna i najdawniejsza tradycja rzymska. Jej wyrazem jest Passio, czyli opis męki wielkiego diakona.[…]Kult Wawrzyńca wcześnie rozprzestrzenił się także na ziemie polskie. Jest patronem Hiszpanii i Norymbergi, diecezji pelplińskiej i Wodzisławia Śląskiego.” www.brewiarz.pl

 

 

„Jak silny musiał być ogień miłości Chrystusowej, skoro gasił on żar ognia naturalnego!”. (Św. Leon Wielki). Tak pisał papież Leon, o dzisiejszym świętym.  Wawrzyniec obumarł dla Pana, można powiedzieć, że spłonął, gdyż Walerian nakazał rozciągnąć go na żelaznych rusztach i wolno piec żywcem w ogniu. Katusze wielkie, on nie uległ. Pszenica obumarła, aby wydać owoc większy. Owoc, z którego korzysta do tej pory cały Kościół. Dziś św. Wawrzyniec mówi do nas, nie lękajcie się umrzeć, aby zyskać niebo.  Nie musi dotyczyć to jak w przypadku patrona dnia, męczeństwa fizycznego, ale poświęcenia więcej czasu dla spraw, które zaniedbywaliśmy. Bóg wie, jak wiele wysiłku matki wkładają w wychowanie dzieci, ile cierpliwości i zaangażowania ojcowie; widzi poświęcenie osób chorych i cierpiących, oraz troskliwą opiekę tych, co im pomagają itd. Św. Wawrzyniec sprowadził całą biedotę Rzymu i powiedział, że są skarbem Kościoła – i to rozwścieczyło człowieka, który pragnął wyłącznie bogactw. Św. Wawrzyńcze, ucz nas spojrzenia na bliźniego z miłością.

(MC/JOX)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *