Pod koniec wakacji – ostatnie dni sierpnia – już od czterech lat odbywa się spotkanie Golgota Młodych w Serpelicach nad Bugiem. Jest to czas pięciu dni wspólnego przebywania na modlitwie i trwaniu w autentycznej wspólnocie pokoju i radości. Golgota młodych stała się dla nas wszystkich miejscem głębokiego spotkania z Jezusem Chrystusem, spotkaniem, które potrafi odmienić nasze życie. Golgota Młodych jest miejscem gdzie młodzi ludzie choć nie tylko oni, mogą w sprzyjającej atmosferze skupienia przeżyć prawdzie rekolekcje, gdzie mogą spojrzeć na swoje życie z innej perspektywy. Pomocą są tutaj konferencje, świadectwa, liturgia, modlitwa, adoracja, ale także przepiękne nabożeństwa wieczorne, które stają się Misterium spotkania z żywym Bogiem. Wszystkiego dopełnia pięknie śpiewająca schola, tworząc klimat modlitwy i wyjątkowości. Spotkanie w malowniczych Serpelicach to nie tylko modlitwa, ale to także czas budowania przyjaźni i trwaniu we wspólnocie. Golgota Młodych gromadzi ludzi poszukujących, jest otwarta na każdego kto chce i podejmuje poszukiwanie własnego celu i sensu życia. W budowaniu tej atmosfery braterstwa pomagają nam koncerty (FPS, Maleo Reagge Rockers. Czarna Maba, New Life’ M, 40+30/70 itd.), rożnego rodzaju tańce i zabawy, właściwe każda liturgia staje się czasem uwielbiania Boga. Młodzi ludzie mają możliwość także dzielenia się problemami, rozmowy czy to w grupach czy z kapłanami, osobami konsekrowanymi lub animatorami. Golgota Młodych stawia sobie za zadanie pomoc w odnalezieniu prwdziwego osobowego Boga oraz odpowiedź na najtrudniejsze pytania związane często z problemami w rodzinie lub z własnym cierpieniem. Dlatego Serpelice na Bugiem są najlepszym miejscem, oddalonymi od miasta z piękną przyrodą ogromną przestrzenią i malowniczym folklorem wschodu Polski. W zeszłym roku przyjechało ok 700 osób niemal z całej Polski, pomagało im 50 kapłanów, barci i sióstr zakonnych. Większość młodych było w wieku licealno-studenckim. Golgota Młodych jest także wydarzeniem kulturalnym, ponieważ podczas przygotowań pracowało wielu artystów: muzyków, plastyków, grafików i florystów, przygotowujących całą zewnętrzną stronę spotkania. Stroną muzyczną zajmuje się Robert Cudzich znany gitarzysta New Life’M wraz z wokalistką Anną Szają. W zeszłym roku mogliśmy podziwiać pokaz ogni wpleciony w misterium nadbużańskie, gdzie Bugiem przypłynął 5 m krzyż San Damiano oraz została wystawiona, krótka sztuka teatralna na wzgórzu Kalwarii Podlaskiej. Uczestnicy mieli możliwość także przebywania w specjalnym miasteczku misyjnym na polu namiotowym, gdzie mogli spotkać się z misjonarzami, przymierzyć stroje z Afryki, zobaczyć zdjęcia. Wszystko to dzięki licznym zgromadzeniom zakonnym oddającym się misjom.
O Serpelicach słów kilka…
Serpelice nad Bugiem to nie tylko mała wioska, piękny klimat i rzeka Bug, ale to także miejsce wieloletniej obecności Braci Mniejszych Kapucynów – sięgająca lat dwudziestych XX w.
Serpelice to wieś letniskowa położona na lewym brzegu Bugu, 29 km. na północny zachód od Białej Podlaskiej. Serpelice są przez wielu nazywane „Perłą Podlasia” położoną w otoczeniu lasów nad brzegiem pięknie rozlewającego się Bugu. Wieś leży między wzgórzami pociętymi licznymi wąwozami spadającymi do Bugu. Panuje tu specyficzny, leczniczy mikroklimat. Dziś Serpelice zamieszkuje 300 mieszkańców. Początki Serpelic sięgają XVI wieku. Nazwa miejscowości, wg tradycji, wywodzi się od nazwiska dawnego właściciela Serpela lub od legendy z czasów obrony przed Tatarami. Mieszkańcy napadnięci przez najeźdźców w czasie żniw dzielnie bronili się przed nimi tnąc ich sierpami. Na przestrzeni kilku ostatnich wieków Serpelice wielokrotnie cierpiały na skutek różnych najazdów i wojen. Wiele cierpień doznali mieszkańcy tej wsi również w czasie prześladowania kościoła unickiego.
Przy kościele od 1972 roku kapłani diecezji siedleckiej organizowali rekolekcje oazowe dla dzieci i młodzieży w sezonie letnim przez kolejne cztery lata. Następnie tę formę pracy duszpasterskiej przejęli nasi bracia gromadząc młodzież i dzieci z klasztorów rozsianych po Polsce. W 1979 roku spalił się ośrodek wypoczynkowo-rekolekcyjny dla młodzieży na sezon letni (czyli odpowiednio dostosowana stodoła 😉 i na jej miejscu wybudowano nową. W roku 2000 powstał w tym miejscu dom rekolekcyjny z prawdziwego zdarzenia czyli Dom Duszpasterstwa
Kapucyni przybyli tu w 1946 roku. Byli to o. Anioł Dąbrowa-Dąbrowski i br. Bartłomiej Snochowski wypędzeni po wojnie z klasztoru w Lubieszowie na Ukrainie. Zaraz po przybyciu bracia rozpoczęli budowę drewnianego kościoła wg projektu o. Anioła. Kościół powstał w ciągu zaledwie 200 dni. Dziesięć lat później o. Laurenty Moszczyński rozpoczął budowę przylegającego do kościoła klasztoru. W trudnym okresie stanu wojennego i po nim, przy kościele odbywały się często uroczystości religijne i narodowo-patriotyczne, gromadzące rzesze ludzi i znanych artystów.
Kościół konsekrował w 1997 roku bp Antoni Pacyfik Dydycz, nasz współbrat, pochodzący z Serpelic. Dziś bracia pełnią prace duszpasterskie związane z funkcjonowaniem parafii (liczącej 600 osób), posługują w Domu Rekolekcyjnym oraz towarzyszą pielgrzymom na ścieżkach Kalwarii Podlaskiej.
WIĘCEJ INFORMACJI:
SERWIS SANCTI