My, niżej podpisani, opowiadamy się za pełną i bezwarunkową ochroną życia nienarodzonych dzieci przez polskie prawo. Imperatyw ochrony życia ludzkiego i spójność porządku prawnego przemawiają za uchyleniem przepisów dopuszczających przerywanie ciąży w okolicznościach określonych ustawą z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży.
Zdrowy rozsądek nakazuje uznać, że stanowiący prawa nie mają nieograniczonych kompetencji i nie przysługuje im absolutna władza. Ostatecznie prawo zarówno w sprawach najważniejszych, jak i błahych podlega ocenie, czy służy człowiekowi. Przy tym wystarczająco długa jest historia prawa, aby odróżnić trwałe idee dziedziczone przez kolejne cywilizacje od chwilowych utopii budowanych na fałszywych ideologiach. Zwłaszcza tragiczne doświadczenia prawodawstw totalitarnych muszą skłaniać obecnych prawodawców do pokory i do przyjęcia, że ocena wartości życia ludzkiego nie może być przedmiotem ich uznania. Natomiast w zasięgu ich możliwości jest zgłębianie człowieczeństwa i budowanie coraz bardziej ludzkich instytucji prawnych.
Stanowienie prawa w dzisiejszych czasach musi być tym bardziej rozważne, że nauka umożliwia stosowanie na szeroką skalę zarówno rozwiązań najbardziej godnych, zachowujących człowieczeństwo osób bezbronnych i chorych, jak i nieludzkiej eugeniki.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej wywodzi prawo do ochrony życia wprost z niezbywalnej i nienaruszalnej godności istoty ludzkiej, która nie zależy od żadnej innej cechy oprócz samego, równego u wszystkich, człowieczeństwa. Egzegeza tych zasad, przeprowadzona w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego potwierdza, że konstytucyjne prawo do ochrony życia przysługuje także nienarodzonym dzieciom. Wszelkie światopoglądowe lub naukowe wątpliwości muszą być rozstrzygane na rzecz ochrony życia zgodnie z regułą in dubio – pro vita humana (sprawy: U8/90, U1/92, W16/92, K26/96, K14/03). Ponadto Konstytucja nie tylko zrównuje w prawach bezbronne dzieci ze zdrowymi i silnymi dorosłymi, ale nakazuje chronić i otaczać troską zdrowie i życie dzieci w sposób szczególny.
Wyrażamy przekonanie, że polskie prawo, które chroni życie każdego człowieka od momentu poczęcia, nie powinno odstępować od tej zasady z powodu upośledzenia nienarodzonego dziecka, ani z powodu jego złego pochodzenia lub niedostatku miłości ze strony rodziców. Podkreślamy, że w rzeczywistości życie poczętego dziecka nigdy nie zagraża życiu matki. Natomiast życie tak matki, jak jej dziecka, bywa zagrożone śmiertelną chorobą. W wyjątkowych sytuacjach, gdy nie da się uratować obu istnień, może to powodować u lekarza konflikt obowiązków. Takie sytuacje zostały wystarczająco i jasno uregulowane w polskim prawie cywilnym i karnym jako stan wyższej konieczności. Te regulacje kodeksowe pozwalają lekarzowi w dramatycznej sytuacji, gdy tylko życie matki może być uratowane, pozostać w zgodzie z powołaniem nie narażając się na odpowiedzialność karną, ani cywilną. Regulacja dopuszczająca przerywanie ciąży ze względu na to, że ciąża rzekomo zagraża życiu lub zdrowiu matki, nie jest więc potrzebna aby chronić lekarzy przed odpowiedzialnością prawną. Przeciwnie – to dopieroona daje wątpliwe podstawy do tak zwanych roszczeń „wrongful birth” i „wrongful conception”.
Wprowadza też niebezpieczne, fałszywe założenie, że zachodzi konflikt pomiędzy życiem matki i życiem dziecka. Uchylenie tego przepisu nie sprawi, że życie matki pozostanie bez ochrony. Zwracamy uwagę, że międzynarodowe prawa człowieka chronią życie, pozostawiając szczegółowy zakres tej ochrony, w tym dopuszczalność aborcji, decyzji państw. Z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w tym zakresie wynika natomiast obowiązek ustanowienia jednoznacznych i jasnych przepisów.
Zakres międzynarodowej ochrony prawa do życia zmienia się, między innymi pod wpływem rozwoju nauki. W nieodległej przeszłości państwa europejskie zniosły karę śmierci. Nowsze konwencje o prawach człowieka (biomedyczna oraz o ochronie praw dziecka) potwierdzają, że życie ludzkie powinno być chronione w każdej fazie rozwoju.