NOBISCUM AD CAELUM…

Wstąpmy do Ogrodu Pana

 

Dzisiaj w Kościele Katolickim przeżywamy wspomnienie NMP z Góry Karmel. O pojawieniu się szkaplerza w pobożności karmelitańskiej powiedziała w rozmowie z Marią Rachel Cimińską, Iwona Wilk radna prowincjalna Krakowskiej Prowincji Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych (OCDS).

(więcej…)

Mieszkań wiele

Autor: s. Jadwiga Woźnicka, Karmelitanki Misjonarki
www. karmis.karmel.pl

Dz 1,1-11

Ps 47,2-3.6-9
Ef 1,17-23

Mt 28,16-20

Czytania dzisiejszej liturgii wprowadzają nas w klimat Wniebowstąpienia Pańskiego. Nie wiemy, jakie elementy tego opisu są historyczne, a jakie zostały dodane przez  św. Łukasza. Wiemy jednak, jakie znaczenie miała ta scena dla ewangelisty. Dla niego był to uroczysty początek Kościoła. Jezus Zmartwychwstały przestawał być obecny na ziemi w dotychczasowy sposób, aby wejść w inny, eschatologiczny wymiar, który zapoczątkował burząc mur śmierci.

Ewangelista Mateusz przenosi nas do momentu, w którym Jezus przed odejściem przekazał Apostołom misję głoszenia Słowa Bożego, chrzczenia, bycia znakiem i miejscem zbawienia dla wszystkich ludów: Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. Jezus nie tylko przekazał misję, ale też zapewnił o ciągłej swojej obecności: A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata. A zatem zrodził się Kościół, prawdziwy Kościół Jezusa Chrystusa, który jest żywą jednością dwóch elementów: Kościoła widzialnego (ludzkiego), oraz jego niewidzialnego misterium (boskiego).

Wniebowstąpienie jest więc nie tyle świętem odejścia Jezusa z tego świata, co świętem Jego obecności wśród nas. Chrystus jest nadal obecny i działa na świecie poprzez swoje Ciało, którym jest Kościół. Jest to wielka i niepojęta tajemnica Kościoła, którą Bóg objawia swoim wybranym.

 

Oto kilka myśli bł. Franciszka Palau, któremu Bóg udzielił łaski doświadczenia Kościoła: Widzę Cię, o Kościele, zawsze nowym, a im więcej na Ciebie patrzę, tym bardziej odkrywam Twoją piękność i bardziej Cię kocham, i coraz bardziej czuję, że jesteś godny miłości; zawsze jawisz mi się tak nowy, że każdego dnia wydaje mi się, jakbym Cię widział i kochał po raz pierwszy  (MRel, s. 264)…Moja misja sprowadza się do głoszenia ludziom, że Ty, o Kościele, jesteś nieskończenie piękny i godny miłości, i do mówienia im, że mają Cię kochać. Miłość ku Bogu, miłość ku bliźniemu: oto przedmiot mojej misji. Ty jesteś bliźnim, który w Bogu tworzy jedno  (MRel, s. 341).

 

Módlmy się:

* o dar Ducha Świętego dla wszystkich wierzących                                                                                                                 
* o umiłowanie i szacunek dla Kościoła Świętego                                                                                    
* by chrześcijanie odważnie spełniali misję powierzoną im przez Jezusa                                                
* za osoby prześladowane z powodu wiary w Chrystusa, aby mocą miłości Jezusa przezwyciężały zło, które je otacza                                                                                                         
* za wszystkie osoby, które pogubiły się w tym świecie, aby w Kościele odnalazły pokój, radość i szczęście                                                                                                                                           
* za młodzież, którą Bóg powołuje do życia radami ewangelicznymi, aby z hojnością i wspaniałomyślnością odpowiedzieli Bogu TAK na Jego wezwanie

 

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *