15 grudnia ubiegłego roku podczas Audiencji Generalnej, Ojciec Święty ogłosił otwarcie roku poświęconego Św. Weronice Giuliani dla upamiętnienia 350 lat jej urodzin, które miały miejsce 27 grudnia 1660 r. Inauguracja Roku Jubileuszowego dokonała się uroczyście 27 grudnia ub. roku w Città di Castello, kiedy to ciało świętej przeniesiono z klasztoru do katedry. Wiecej o Świętej Weronice powiedziała podczas rozomowy z Marią Rachel Cimińską , s. Maria Leticja od Najświętszego Oblicza Jezusa Syna Maryi, Siostra Klaryska Kapucynka.
Maria: Gdy się czyta biografie świętej, wydaje się że miała łatwe życie – kochanych rodziców, rodzeństwo z którego oprócz niej troje wybrało życie zakonne. Czy Święta nie doświadczyła żadnych przeszkód, cierpienia?
s.Maria Leticja OSC Cap.: Cierpienie było głębokim znamieniem całego życia św. Weroniki. To prawda, że w domu rodzinnym, jak wyznaje święta- „wszyscy mnie kochali”, a szczególnie jej ojciec, którego była ulubioną córka, jednak już w wieku siedmiu lat mała Urszula (takie imię nadano jej na chrzcie św., imię Weroniki przyjęła w Zakonie) przeżywa śmierć swojej matki. „ Im bardziej wzrastałam w latach – pisała w dzienniku – tym bardziej pragnęłam zostać siostrą zakonną. Mówiłam o tym wszystkim, lecz nikt nie chciał mi wierzyć i wszyscy mi się sprzeciwiali, a szczególnie mój ojciec, który z płaczem mówił, że absolutnie się nie zgadza.” Długo cierpiała z powodu konfliktu duchowego i psychicznego, który zaistniał pomiędzy młodą dziewczyną przyciąganą przez miłość Chrystusa, a czułym ojcem, pragnącym mieć córkę blisko siebie. Urszula bardzo kochał ojca i zdawała sobie sprawę, że zostanie sam jako wdowiec,( trzy pozostałe starsze siostry już wybrały życie zakonne), co było przyczyną jej bólu; wiedziała jednak, że cierpienie jej ojca w stosunku do łask jakie otrzyma za ofiarowanie córki na służbę Bogu jest nieporównywalnie większe, dlatego nie odstępowała od swojej decyzji. W wieku siedemnastu lat otrzymała pozwolenie ojca na wstąpienie do zakonu. Pierwszy rok życia zakonnego, był dla niej rzeczywistą próbą. Pan dopuścił, że towarzyszka z nowicjatu przedstawiała ją w złym świetle przed mistrzynią nowicjatu. Weronika doświadczała również walki z diabłem, który nie oszczędzał jej siniaków i ran. Święta umocniona łaską Bożą odnosiła zwycięstwa. W swoim życiu wewnętrznym przeszła tzw. noc zmysłów i noc ducha( oschłość, poczucie opuszczenia przez Boga). Żywa miłość do Jezusa Ukrzyżowanego dała moc przezwyciężania wszelkich prób i cierpienia, a nawet i więcej, bo cierpienie stało się dla niej miejscem zjednoczenia z Oblubieńcem. Weronika doświadczy na swoim ciele ukoronowania cierniem, biczowania, ukrzyżowania i śmierci Pana Jezusa. Jej serce zostanie przeszyte włócznią. Otrzyma też stygmaty jako ostateczny znak miłości. Jej ostatnie słowa wypowiedziane do sióstr w dzień swojej śmierci ( 9 lipca) brzmiały: „ MIŁOŚĆ POZWOLIŁA SIĘ ODNALEŻĆ!” Tak zakończyło się jej cierpienie dla Miłości i rozpoczął się jej raj.
Maria: Święta zostawiła Waszemu zakonowi przede wszystkim przepiękne świadectwo życia; w jaki sposób siostry w Polsce korzystają z tego błogosławieństwa?
s.Maria Leticja OSC Cap.: Jeżeli chodzi o Polskę- św. Weronika jest mniej znana niż we Włoszech, ponieważ do tej pory nie zostały przetłumaczone jej główne dzieła. Jednak można powiedzieć, że na podstawie niewielu pozycji, które są dostępne przybliżają nam św. Weronikę, która przez to staje się dla nas bliższa. Dlatego mogę powiedzieć, że Siostry Klaryski Kapucynki w Polsce mają do niej nabożeństwo i przykład jej życia jest dla nas inspiracją w dążeniu do świętości.
Maria: Święta jest osobą wielowymiarową, bogatą w przeżycia; czy można ją zamknąć w ramy jednej duchowości?
s.Maria Leticja OSC Cap.: Duchowość franciszkańska jest duchowością ewangeliczną, czyli wielowymiarową i faktycznie każdy święty rodziny franciszkańskiej jest inny np.: św. Maksymilian Maria Kolbe i św. O. Pio , św. Weronika Giuliani i bł. Sancja Szymkowiak. Każde z nich wskazuje na ważne aspekty życia duchowego.
Maria: Oprócz świadectwa życia dużo pisała, jakie pisma zostawiła i czy są one dostępne dla szerszego grona?
s.Maria Leticja OSC Cap.: „Dziennik”, który nam zostawiła św. Weronika napisała z polecenia spowiednika. W nim opisała swoje przeżycia mistyczne, składa się z 22 tysięcy stron rękopisu. Niestety nie został on jeszcze przetłumaczony na język polski, podobnie jak jej „Listy”, czy liczne opracowania biograficzne i traktaty na temat jej życia.
W sumie w języku polskim mamy bardzo mało pozycji, przetłumaczony został krótki życiorys św. Weroniki, autorstwa O. Giovanni Maria Leonardi – kapucyna oraz „Czyściec Miłości”- św. Weroniki .
W Polsce dużo jest osób zainteresowanych życiem św. Weroniki. Pytają się o jej pisma, dlatego polecamy tę sprawę modlitwie wszystkich, aby znalazł się tłumacz dzieł, które klasztor św. Weroniki w Citta` di Castello chętnie udostępni.
Maria: W czym może być przykładem dla obecnych ludzi a zwłaszcza kobiet? Kim dla Sióstr jest ta święta?
s.Maria Leticja OSC Cap.: Życie chrześcijańskie osiąga swój szczyt w zjednoczeniu z Bogiem. Droga mistyczna św. Weroniki zbiega się w rzeczywistości z postępem w świętości, do której wszyscy jesteśmy wezwani. Doskonałość chrześcijańska polega przecież na doskonałej miłości Boga. U św. Weroniki uderza przede wszystkim jej odwaga i zdecydowanie w wyborze swej drogi i wytrwałe dążenie do celu, co szczególnie na dzisiejsze czasy może być przykładem. Nie przerażały ją trudności, gdyż siłą jej była miłość i ufność jaką miała do Jezusa i Maryi. Św. Weronika była kobietą ogromnie przedsiębiorcza i praktyczną. Jako opatka zrealizowała bardzo ważne i pilne prace w klasztorze (poszerzenie klasztoru, wykopanie studni i zbiorników na wodę).
Św. Weronika, jako nasza święta współsiostra, jest dla nas również wzorem życia zakonnego, bez reszty poświęconego miłości Chrystusa i ratowaniu dusz. W świadectwach o niej możemy przeczytać, że „gdziekolwiek się pojawiała wprowadzała pokój i harmonię. Jednoczyła siostry w miłości. Jako program przełożeństwa obrała wierność Regule i Konstytucjom: wierność Kościołowi i duchowi Zakonu. Była zawsze gotowa, aby pocieszać strapionych, także przy kracie, brała na siebie troski i cierpienia tych, którzy się jej zwierzali i ludzi na całym świecie”.
Maria: Jubileusze świętuje się uroczyście, czy siostry szykują z tego powodu okolicznościowe spotkania, rekolekcje itd.? Jak Siostry w tym roku oprócz Jubileuszu związanego ze św. Weroniką, przeżywają Jubileusz 800-lecia konsekracji św. Klary.
s.Maria Leticja OSC Cap.: Świętowanie Jubileuszu to przede wszystkim uwielbienie i dziękczynienie, które składamy Bogu za Jego niezgłębioną miłość. Największym dziękczynieniem jest oczywiście Eucharystia, dlatego w te szczególne dni związane z jubileuszem sprawujemy uroczystą Liturgię Godzin i przeżywamy uroczyste celebracje eucharystyczne.
Warto tutaj wspomnieć , że Ojciec Święty Benedykt XVI w związku z jubileuszem 800-lecia powstania naszego Zakonu udzielił Odpustu Zupełnego dla wszystkich wiernych „ jeśli z pobożnością będą uczestniczyć w obrzędach jubileuszowych: w święto św. Klary ( 11 sierpnia 2011 i 2012 roku), w święto Serafickiego Ojca Franciszka( 4 października 2011 r. ), w trzy dni bezpośrednio je poprzedzające, w inne dni w sposób właściwy ustanowione. Ludzie starzy, chorzy i wszyscy, którzy z poważnej przyczyny nie mogą opuszczać swych domów, również będą mogli dostąpić łask Odpustu Zupełnego, jeśli nie mają żadnego przywiązania do grzechu, wzbudzą intencję spełnienia trzech warunków, zaraz gdy będzie to możliwe ( spowiedź sakramentalna, Komunia św., i modlitwa w intencjach Ojca Świętego): jeśli duchowo będą się łączyć z jubileuszowymi obchodami, ofiarowując za przyczyna Maryi swoje modlitwy i cierpienia Miłosiernemu Bogu.” ( Rzym, dnia 16 kwietnia 2011 r.)
Jeżeli chodzi o rekolekcje, to nasz dom w Ostrowie Wielkopolskim ich nie organizujemy, ponieważ nie mamy warunków na przyjecie większej liczby osób. Zapraszamy jednak serdecznie osoby, które pragną lepiej poznać nasze życie, aby zatrzymały się u nas kilka dni. Można się z nami skontaktować pisząc na adres: kapucynkiostrow@poczta.onet.pl lub telefomicznie: 062/ 735 63 31.
16 maja 2012 r. różne środowiska franciszkańskie organizują na UKSW w Warszawie Sympozjum naukowe w Roku 800- lecia powstania Zakonu św. Klary pod hasłem;” Św. Klara z Asyżu jako forma życia ewangelicznego.”
My ,jako siostry klauzurowe pragniemy przeżyć nasz jubileusz przede wszystkim pogłębiając naszą duchowość, nasze powołanie, tak jak zapraszają nas do tego nasi Bracia w liście Konferencji Generalnych I Zakonu – z okazji 800- lecia powstania Zakonu Ubogich Sióstr Świętej Klary: „Wspomnienie własnego powołania jest okazją do zrewidowania motywacji własnego „tak” powiedzianego Bogu. Odczytując historię waszego powołania powracacie do spotkania z Panem. Niech was charakteryzuje radość darmowo rozdawana; radość, którą czerpiecie z doświadczenia miłości Chrystusa.(…) Prosimy was, byście były zawsze gotowe zachowywać starannie to, co przyrzekłyście Panu.”
Maria: Bóg zapłać za rozmowę.
* Siostra Maria Leticja od Najświętszego Oblicza Jezusa Syna Maryi Siostra Klaryska Kapucynka w Ostrowie Wlkp. Do Zgromadzenia wstąpiła 17 września 1994r- w święto Stygmatów św. Franciszka. Śluby wieczyste składa 16.IX.2000r.Obecnie pełni m.in.funkcję sekretarki.