Bóg powołuje człowieka do życia w pełni szczęścia. Do tego zaproszony jest każdy chrześcijanin. Niektórzy jednak spośród ochrzczonych otrzymują specjalne powołanie do wypełnienia pewnego rodzaju misji specjalnej w Kościele. Takim powołaniem jest właśnie życie konsekrowane czy kapłaństwo. To nie jest wymysł człowieka, który sobie postanawia, że chce sobie żyć właśnie w taki sposób, czy taki zawód wykonywać. Powołanie jest zaproszeniem Osoby skierowanym do osoby, Boga do człowieka. Bóg mówi do serca człowieka i daje mu konkretne posłannictwo. To Jego mówienie nie musi dokonywać się w jakiś mocno nadzwyczajny sposób. Niekoniecznie będzie tak, że ktoś wychodzi z domu, spogląda sobie na piękny krajobraz i dostrzega nagle wielki napis, czy głos wśród grzmotów, oznajmiający wolę Bożą. Bóg mówi do wnętrza człowieka, który może usłyszeć Jego głos dzięki pomocy Ducha Świętego.
Powołanie w Nowym Testamencie
Powołanie do życia konsekrowanego czy do kapłaństwa nie jest, jak niektórzy dzisiaj twierdzą, rzeczywistością, która została wymyślona przez Kościół w kolejnych wiekach jego rozwoju. Takie specjalne powołanie jest mocno zakorzenione w Biblii i pochodzi od Boga. Pan, który się troszczy o swój lud zawsze posługiwał się ludźmi do pewnych zadań. W Piśmie świętym istnieje wiele opisów powołania, które Bóg kierował do różnych osób. Opisy te stanowią najpiękniejsze fragmenty Biblii.
Szymon Piotr
Nowy Testament obfituje w wiele opisów powoływania uczniów przez Jezusa. Takim oryginalnym przykładem jest fakt powołania rybaka Szymona Piotra. Chrystus spotyka wykończonego całonocnym i bezowocnym połowem Szymona na brzegu jeziora w trakcie naprawiania sieci. Kieruje do niego wezwanie do ponownego wypłynięcia na głębie i zarzucenia sieci w jezioro. Piotr doświadczając Bożego działania w obfitym połowie czuje się niegodnym i mówi: „Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny”.(Łk 5,8). Sytuacja jest więc podobna do poprzednich przypadków. Jezus dodaje odwagi Szymonowi: „Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił”. I przyciągnąwszy łodzie do brzegu, zostawili wszystko i poszli za Nim. (Łk 5,10n). Gest Nauczyciela domaga się odpowiedzi całym życiem i taka też była odpowiedź Piotra. Moment powołania człowieka jest związany z radykalną zmianą jego życia, ze swoistym przewrotem. Dokonuje się zdecydowana przemiana myślenia i wartościowania powołanego.
Mateusz
Taka zmiana dokonała się również w osobie powołanego celnika Mateusza. Siedzący w komorze celnej i pobierający podatki Mateusz był traktowany przez Żydów jako grzesznik i pogardzany. Do takiego grzesznika przyszedł Jezus i powiedział: „Pójdź za Mną”. On wstał i poszedł za Nim. (Mt 9,9). Mateusz poczuł się zauważony przez Pana, który nie ma względu na osoby. Pod wpływem Bożego wezwania Mateusz rozpoczął nowe życie odcinając się od starego, grzesznego sposobu postępowania.
Paweł
Taki zupełnie nowy sposób życia stał się udziałem również Apostoła Narodów, Szawła, przemienionego w świętego Pawła. Szaweł, który w gorliwości o judaizm przewyższał wielu swoich współwyznawców, który z wielkim zapałem zwalczał Kościół chrześcijański, uważany przez niego za sektę, potrzebował mocnego wstrząsu. Taki wstrząs zapewnił mu Pan Jezus, który ukazał mu się w drodze do Damaszku. Szaweł oślepiony blaskiem Zmartwychwstałego spadł z konia i usłyszał głos: „Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?” „Kto jesteś, Panie?” – powiedział. A On: „Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstań i wejdź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić”.(Dz 9, 4-6). Szaweł otrzymał nowe imię Pawła i stał się wielkim Apostołem głoszącym Chrystusa Zmartwychwstałego wśród pogan. Energia, którą Szaweł wykorzystywał dla zwalczania chrześcijan, została przemieniona w energię dla rozszerzania nowej drogi.
Teraz Ty?
W Piśmie świętym istnieje jeszcze wiele innych przykładów osób powołanych przez Boga do jakiegoś szczególnego zadania pośród ludu Bożego. Są one pewnymi wzorami, typami dla powołań, jakie mają miejsce i dzisiaj wśród wielu ludzi młodych. Typowy staje się sposób działania Bożego oraz odpowiedzi człowieka.
Możemy teraz prosić Pana za wszystkich powołanych, by nie brakowało im odwagi do odpowiedzenia na głos Boży, ponieważ Kościół wciąż potrzebuje ludzi dla głoszenia prawdy o Zbawieniu dokonanym przez Jezusa Chrystusa.
Źródło: www.powolanie.kapucyni.eu
