Człowiek jest istotą grzeszną , skłonną do upadku i łatwo oddala się od Boga. Życie zaś zgodnie z regułą ma temu przeciwdziałać. Jeśli komuś jest dane doświadczenie Boga to pragnie trwać w Jego bliskości. Bóg każdemu z nas daje się poznać, niestety człowiek często nie potrafi rozpoznać Go w małych zdarzeniach. Dlatego nie trwa przy Nim, lecz stopniowo, niezauważalnie dla samego siebie, oddala się od Boga. Dobrym sposobem zapobiegania temu oddaleniu się od Boga jest życie według reguły. Inaczej mówiąc, złożenie ślubów to próba trwania przy Bogu, to próba zatrzymania Boga w swoim sercu, a także pragnienie jeszcze głębszego z Nim zjednoczenia. Życie według reguły staje się pragnieniem duszy, staje się drogą do doskonałości, jest źródłem szczęścia i radości. Jeśli komuś jest dane poznać blask prawdy, to nie chce zstępować z tej drogi. Reguła pozwala uczynić pewne wybory nieodwracalnymi. Podstawowy wymóg zawarty w regule to życie w posłuszeństwie Jezusowi Chrystusowi. Służenie Mu z czystego serca i dobrego sumienia. Jest to wymóg zasadniczy, niezależny od tego, jaki ktoś wybierze zakon czy zgromadzenie. Zawiera się w nim uznanie Jezusa za Pana i podporządkowanie Mu całego życia. Rezygnacja z własnego ja ujmowana może być jako śmierć starego człowieka, a zarazem narodziny nowego człowieka. W regule znajduje się szereg przepisów określających codzienny i wspólnotowy sposób życia. Jedną z najważniejszych cech reguły jest ponadczasowość. Nie ma w niej nic, co wiąże ją na stałe z konkretnym miejscem czy mentalnością. Jej duch ukryty jest w miłości, prostocie i milczeniu, jest on ewangeliczny i uniwersalny. To dzięki tym cechom w minionych wiekach, często tak bardzo różniących się od siebie, umożliwił różnym ludziom całkowite oddanie się Bogu.
Ważnym elementem jest nieustanne studiowanie reguły, ponieważ za każdym razem odkrywa się w niej coś nowego, lub coś, o czym się zapomniało. Reguła pozwala zauważyć wszelkie odstępstwa we własnym zachowaniu w stosunku do pierwotnych ustaleń. Zapobiega zatem powolnej erozji wiary, stopniowemu i niezauważalnemu dla siebie samego oddalenia się od pierwotnej gorliwości.
Tekst Reguły św. Augustyna [czytaj]