O moja duszo, wejdź do prawego boku
Twego ukrzyżowanego Pana;
Wejdź przez tę błogosławioną ranę
Aż do dna Serca
Wszystko miłującego Jezusa,
Przebitego na wskroś miłością.
Spocznij w zagłębieniu skały
Z dala od burz świata.
Wejdź do twego Boga!
Ty masz przed sobą pokryte roślinami
I pachnącymi kwiatami
Drogę Życia, ścieżkę Zbawienia,
Most, który prowadzi do Nieba.
Serce Jezusa jest niewyczerpanym źródłem
Oliwy miłosierdzia
Dla prawdziwie skruszonych grzeszników.
To serce jest źródłem boskiej rzeki
Tryskającej pośród raju
Dla zwilżenia powierzchni ziemi,
Dla ugaszenia pragnienia
Ludzkiego serca spragnionego i wysuszonego.
Przybliż się zatem
I zaczerpnij napoju miłości
W tym źródle Zbawiciela.
Anonimowy Kartuz z Norymbergi, XV wiek
„Zaproszenie do ciszy. 100 modlitw kartuzów”
Wydawnictwo ESPRIT, Kraków 2008