17 lutego, w środę popielcową, Biskup Siedlecki Zbigniew Kiernikowski przewodniczył Eucharystii w katedrze siedleckiej. Wraz z Księdzem Biskupem Mszę św. koncelebrowało 13 kapłanów. W homilii Ks. Bp. Kiernikowski wyjaśnił symbolikę posypania głów popiołem. – Obrzęd posypania głów popiołem przypomina nam, że jesteśmy prochem.
Prawda o byciu prochem pozwala nam odnaleźć wartość tymczasowości, wpisanej w ludzką naturę i egzystencję. Wielkość człowieka stworzonego na obraz i podobieństwo Boga leży bowiem w uznaniu siebie za proch i przyzwoleniu na bycie formowanym według zamysłu Bożego. Syn Boży, przyjmując ludzką naturę, dotknął jednocześnie rzeczywistości prochu.
Ewangelia ukazuje jak Bóg w Jezusie Chrystusie został starty na proch, umęczony, przybity do krzyża, a po trzech dniach zmartwychwstał, został wyniesiony i ustanowiony Panem, także w swojej cielesności, wyznaczając nam perspektywę pełni człowieczeństwa. W świetle tej prawdy, warto stawiać sobie pytanie, czy uznaję siebie za proch i na ile daje się kształtować Bogu według obrazu Jego Syna? Bóg przyznaje się do mnie, gdy pamiętam, że jestem prochem – mówił Biskup Siedlecki.
Rozpoczynamy okres Wielkiego Postu, w którym podejmujemy wyrzeczenia i umartwienia, mające nam pomóc zaakceptować naszą śmiertelność. Wielki Post jest czasem nawrócenia, czasem stawania w prawdzie przed Bogiem i w stosunku do drugiego człowieka. To czas wpatrywania się w oblicze Chrystusa przez stacje Drogi Krzyżowej i nabożeństwo Gorzkich Żali. Poczuj się, że jesteś prochem kochanym przez Boga, który na nowo cię formuje. Kto godzi się być prochem przed Bogiem i drugim człowiekiem, staje się czytelnym obrazem Boga – zakończył Pasterz Kościoła Siedleckiego.
Ks. Mateusz Czubak