Autor: ks. Jarosław Oponowicz
Am 8,4-7; Ps 113,1-2.4-8; 1 Tm 2,1-8; 2 Kor 8,9; Łk 16,1-13
W Liturgii słowa 25 niedzieli zwykłej widzimy bardzo trafne odniesienie do wszelkich politycznych działań, które powinny mieć na celu przede wszystkim dobro wspólne. Św. Paweł zaleca troskę o pomyślność społeczności ziemskich: „Nakazuję aby błagania, dziękczynienia odprawiane były za wszystkich ludzi: za królów i za wszystkich sprawujących władze, abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne z całą pobożnością i godnością.”
Jednak każdy człowiek powinien nauczyć się służyć Bogu i ludziom. Najlepszą szkołą jest wierność rzeczom małym. Nieuczciwy sługa z Ewangelii potrafił zdobyć sobie życzliwość ludzi podarowanymi długami. Pan pochwalił jego troskę i nakazał także nam rozmyślać jak wykorzystać wszystko dla pomnożenia dobra ludzi, zwiększenia ducha służby i jego jakości. Zacznijmy od zaległych, małych spraw: „Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie”
W diecezji siedleckiej przeżywamy dzisiaj święto rocznicy poświęcenia kościoła katedralnego; parafia katedralna przeżywa uroczystość.
Kościół parafialny pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia NMP w Siedlcach został zbudowany w początkach XX wieku z ofiar złożonych przez wiernych i poświęcony przez biskupa Franciszka Jaczewskiego dnia 21 września 1913 r.
W roku 1924 papież Pius XI przeniósł stolicę biskupią z Janowa Podlaskiego do Siedlec a dotychczasowy kościół parafialny otrzymał tytuł katedry.
Katedra jest matką wszystkich kościołów diecezji. Jest ona miejscem sprawowania liturgii pod przewodnictwem biskupa oraz zwykłym miejscem jego nauczania. Jest to ważne ze względów teologicznych tzn sukcesji apostolskiej, która rozciąga się od pierwszego papieża, św. Piotra oraz ciągłości i integralności w nauczaniu Koscioła, które jest gwarantem, że słuchamy prawdy dotyczącej zbawienia nas samych.