Autor: s. Magdalena Agata Łukasik ze Wspólnoty Sióstr Uczennic Krzyża
Kościół w liturgii słowa Bożego na 34. niedzielę zwykłą, zwaną niedzielą Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata, przypomina przez proroka Ezechiela obraz Boga – pasterza zapowiadającego kres pasterzowaniu tych, którzy paśli samych siebie. Bóg jako pasterz Izraela zapewnia, że przez nowego Dawida, którego wyznaczy (por. Ez 34,23), sam odszuka zagubionych, sprowadzi zabłąkanych, opatrzy skaleczonych, umocni chorych i ochroni mocnych.
Wspólnota chrześcijańska, nawet bardziej niż pojedynczy chrześcijanin (wskazuje na to użycie liczby mnogiej czasowników: daliście, przyjęliście, przyodzialiście, odwiedziliście), ma wypełnić i uobecnić w świecie proroctwo Ezechiela i naukę Jezusa o Bogu pasterzu swojego ludu. Prawdziwe królowanie Boga objawia się we wspólnocie uczniów wtedy, kiedy ten, kto doświadcza jakiegoś braku czy niemocy otrzymuje od jej członków stosowną pomoc.
W tak rozumianym przesłaniu Jezusa do swoich uczniów, panowanie Boga we wspólnocie Uczennic Krzyża urzeczywistnia się dziś, kiedy, zgodnie ze swoim charyzmatem i misją jako kobiety konsekrowane, są znakiem czułej dobroci Boga w głoszeniu życiem i słowem Dobrej Nowiny o kochającym Ojcu i podarowanym każdemu człowiekowi zbawieniu w Jezusie Chrystusie.
*Brat (gr. adelphos) może oznaczać członka wspólnoty chrześcijańskiej lub każdego człowieka.
s. Magdalena Agata Łukasik ze Wspólnoty Sióstr Uczennic Krzyża