C Z W A R T E K 1 Kor 3,18-23; Łk 5,1-11
Info liturgiczne na czwartek 22 zw II
pośrednio poznajemy Boga przez poznanie świata w jego złożoności i bogactwie; poprzez zależności oraz samo życie które jest cudownym darem wiecznego i pełnego życia Boga. W takiej sytuacji człowiek staje się małym i pokornym stworzeniem a wielka wiedza o swiecie prowadzi do uznania wielkości Pana Boga.
Dzisiejsza Ewangelia odkrywa sposób funkcjonowania tej Bożej Bożej pedagogiki w dziedzinie powołania. Widzimy rybaków i Chrystusa, który rozpoczyna z nimi dialog. Pragnąc powołać owych ludzi, prosi ich aby wypłynęli i dokonali połowu. Czynią to, chociaż nie widzą większego sensu, wtedy dokonuje się cud. Cud początku powołania i wyruszenia za Chrystusem w drogę. Nie wiedzieli co ich czeka.
„Prawdziwe powołanie każdego polegało na jednym tylko: na odnalezieniu samego siebie.” (Hermann Hesse). Każdego inaczej prowadzi Bóg. Jeden bardzo szybko odkrywa gdzie wzywa go Pan; inny z powodu zawiłości w życiu dłużej może odkrywać powołanie; a jeszcze inny może zamknąć się na powołanie Boże i pójść według własnego planu. Jezus do każdego przychodzi. Niektórych po jednokrotnym wezwaniu ma w swej owczarni; drugich musi przez jakiś czas uzdrawiać, aby byli zdolni odpowiedzieć na zaproszenie a innego prosi całe życie. Każdego z nich kocha i obdarza darami z tego też powodu. Jest to piękne, że potrafi zatroszczyć się o każdego człowieka, gdyż tak samo jak w przypadku Szymona, jest Mu bliski jako Jego przybrane dziecko
„Prawdziwe powołanie każdego polegało na jednym tylko: na odnalezieniu samego siebie.” (Hermann Hesse). Każdego inaczej prowadzi Bóg. Jeden bardzo szybko odkrywa gdzie wzywa go Pan; inny z powodu zawiłości w życiu dłużej może odkrywać powołanie; a jeszcze inny może zamknąć się na powołanie Boże i pójść według własnego planu. Jezus do każdego przychodzi. Niektórych po jednokrotnym wezwaniu ma w swej owczarni; drugich musi przez jakiś czas uzdrawiać, aby byli zdolni odpowiedzieć na zaproszenie a innego prosi całe życie. Każdego z nich kocha i obdarza darami z tego też powodu. Jest to piękne, że potrafi zatroszczyć się o każdego człowieka, gdyż tak samo jak w przypadku Szymona, jest Mu bliski jako Jego przybrane dziecko
Tę prawdę przeżywa także św. Piotr Apostoł w dziedzinie morlanej i ontycznej, który poznaje moc i pośrednio bóstwo Jezusa podczas cudownego połowie ryb. Widząc wyraźnie swoją grzeszność i słabość, mówi w pokorze: „Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny.”
Dzisiaj przeżywamy pierwszy czwartek miesiąca. Jest to szczególna okazja do dziękczynienia za dar sakramentu kapłaństwa oraz owocnego przeżycia spotkania z Chrystusem w Eucharystii. MC/JOX)