Dziś Wielki Czwartek. W Kościele katolickim rozpoczyna się celebracja Triduum Paschalnego czyli przeżywanie obchodów pamiątki Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Pańskiego. Celebracja Triduum, czyli trzech Świętych Dni a właściwie trzech Świętych Nocy rozpoczyna się dzisiaj wieczorną Mszą Świętą Wieczerzy Pańskiej a kończy Nieszporami Niedzieli Wielkanocnej.
Rozpoczęcie Triduum Paschalnego poprzedza sprawowana dzisiaj w godzinach przedpołudniowych Msza św. z poświęceniem Krzyżma w kościele katedralnym pod przewodnictwem Biskupa z udziałem duchowieństwa całej Diecezji.
Podczas tej Eucharystii poświęcone zostaną oleje używane do sprawowania sakramentów świętych. Kapłani zaś ponawiają swoje ślubowania złożone w dniu święceń. Tradycyjnie w Wielki Czwartek na Mszę Świętą Krzyżma pielgrzymuje do katedry służba liturgiczna.
W godzinach popołudniowych w kościołach całej diecezji odbywają się Msze św. Wieczerzy Pańskiej podczas których wspominamy Ostatnią Wieczerzę wraz z ustanowieniem Eucharystii i Kapłaństwa.
Specyficznym momentem tej liturgii jest obrzęd umycia nóg na upamiętnienie tego co Jezus uczynił swoim Apostołom. Ojciec Święty powiedział o tym obrzędzie „”Umycie nóg” przypomina, że tym gestem, dokonanym w Wieczerniku, Jezus zapowiadał najwyższą Ofiarę na Kalwarii i pozostawił nam jako nowe prawo „mandatum novum” (nowe przykazanie) – swoją miłość.”
Po zakończonej liturgii Najświętszy Sakrament zostanie przeniesiony do bocznej kaplicy, potocznie nazywanej ciemnicą, która symbolizuje konanie Jezusa w Ogrójcu oraz uwięzienie. W tym czasie obnaża się ołtarze oraz zasłania krzyże. Czyni się to na znak, że do uroczystej Liturgii Wielkiej Nocy nie będzie sprawowana Eucharystia, a krzyż zostanie odsłonięty i wniesiony do kościoła w czasie Liturgii Wielkiego Piątku dla upamiętnienia krwawej ofiary Chrystusa na krzyżu.
W Liście Biskupów Polskich na Wielki Czwartek czytamy: W naszym liście odwołujemy się do słów Ojca Świętego, aby pomóc rozpalić na nowo charyzmat zażyłej więzi ze słowem Bożym. Bóg mówi do nas codziennie, aby nas kształtować przez swoje słowo: karmi jak powszednim chlebem, obejmuje z ojcowską czułością nasze powołanie, daje „klucz” do odczytywania sensu dziejącej się historii świata, uczy kochać według Serca Jezusa i przygotowuje do dobrych spotkań z ludźmi.