Autor: Ks. Maciej Guziejko CRL
Znalazłem dzisiaj rewelacyjny dwuminutowy film. Jest w nim zawarta rozmowa mężczyzny i jego chorej na demencję babci. Oto ich dialog:
Mężczyzna: „Nawet nie wiem, co ja tutaj robię. Przecież Ty nawet nie wiesz, kim jestem. Modliłaś się i wierzyłaś… Przez całe życie nigdy nie zrobiłaś nic złego, no i proszę bardzo. Jesteś najmilszą osobą, jaką znam, ja jestem najgorszy. Ty masz demencję… moje życie jest idealne. Wyjaśnij mi to”.
Babcia: „Czasami diabeł pozwala wieść ludziom życie wolne od kłopotów, bo nie chce, by zwrócili się do Boga. Twój grzech jest jak więzienna cela, ale miła i przyjemna, a tobie wydaje się, że nie ma potrzeby z niej wychodzić. Drzwi są szeroko otwarte, aż pewnego dnia czas się skończy, drzwi celi zamkną się z hukiem i nagle będzie za późno… Powtórzy Pan, kim Pan jest?”.
Dlaczego ludzie nieprzestrzeganą Przykazań? Chyba nie czują takiej potrzeby. Takie zasady życia wydają się im głupstwem. Jest im dobrze, wszystko się udaje, więc po co coś ulepszać? Nie potrzebują czyjegoś pomysłu, nawet Boga, bo ich póki co się sprawdza.
Jezus jednak radzi Tobie pójść za tym, co dla świata wydaje się głupstwem. Pójdź za tym jak najszybciej, aby pewnego dnia nie usłyszeć huku zamykających się drzwi, będąc po niewłaściwej stronie.
Link do filmiku TUTAJ
Foto. Dom Rekolekcyjny Zawichost
