NOBISCUM AD CAELUM…

Wstąpmy do Ogrodu Pana

 

Dzisiaj w Kościele Katolickim przeżywamy wspomnienie NMP z Góry Karmel. O pojawieniu się szkaplerza w pobożności karmelitańskiej powiedziała w rozmowie z Marią Rachel Cimińską, Iwona Wilk radna prowincjalna Krakowskiej Prowincji Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych (OCDS).

(więcej…)

Zanurzeni w Chrystusie

 

Przeżywamy dzisiaj 2 niedzielę zwykłą.

Liturgia słowa mówi o ważnym i podstawowym wymiarze wiary chrześcijańskiej: dawaniu świadectwa Chrystusowi, który jest naszą Nadzieją. Czyni to ukazując przykład św. Jana Chrzciciela, który wskazuje na Jezusa i ogłasza przed ludem Izraela Jego Boskość: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.”.

Każdy wierzący przejmuje od poprzednika Pana ten obowiązek i jednocześnie sposób rozwoju swojej wiary. Dobry czyn wpływa nie tylko na osobę, której dotyczy ale także na jego wykonawcę. Jest to swoiste poszukiwanie, najpierw dla samego siebie, w odpowiedzialności przed własnym su mieniem, drogi do Boga, sposobu bycia z Nim. Niemniej potem z powodu społecznej natury człowieka, następuje chęć podzielenia się nią z innymi. Dlatego wiara nie jest sprawą prywatną.

 

„Ktokolwiek, bowiem wchodzi przez akt wiary w kontakt z Chrystusem, jego serce wypełnia nie tylko prawdziwe szczęście, lecz i wielkie pragnienie podzielenia się nim z innymi. Wykładnikiem autentycznej wiary jest pragnienie apostolstwa, troska, by innym ukazać drogę do prawdziwego szczęścia.” – ks. Edward Staniek. Ktoś szuka, a ktoś wskazuje Chrystusa, Boga; Znajduje go ten, kto szuka i potrafi to uzasadnić, dlaczego szukał.  Znaleziony Chrystus, posiada dla człowieka ogromną wartość, kontakt z Nim spełnia wszystkie pragnienia człowieka. Co najważniejsze daje człowiekowi poprzez Kościół, możliwość wyzwolenia z grzechów.

„Poszukiwacz: przyjmuje każde warunki, byle dotrzeć, skromne środki, nie jest rywalem innych w tym względzie; jest osobą wolną, nie można jej zakwalifikować, zaszufladkować, zinstrumentalizować, wymanewrować; nie jest dokonały, znajdując Pana wyznaje Mu swoje grzechy; spotkanie jest najważniejsze.”

W podatkowych księgach paryskich przy słowie gmina [Dożremy] znajduje się dopisek: z powodu zasług bohaterskich gmina nie płaci podatku” Czyje to były zasługi? Św. Joanna d’Arc uboga pasterka uratowała Francję z beznadziejnej sytuacji podczas walki z królem Anglii Edwardem III, więc jak wielki jest Chrystus, i jak wielkie wyzwolenie z płacenia daniny złemu. Wdzięczność przepełnia serce tego, kto znalazł sposób bycia z Bogiem, bo  w ten sposób znajdzie drogę do życia z ludźmi.

Być może jest to sposób do autentycznego dialogu z braćmi z innych Kościołów chrześcijańskich oraz letnimi katolikami.

Ks. Jarosław Oponowicz (e-SANCTI.net)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *