NOBISCUM AD CAELUM…

Wstąpmy do Ogrodu Pana

 

Dzisiaj w Kościele Katolickim przeżywamy wspomnienie NMP z Góry Karmel. O pojawieniu się szkaplerza w pobożności karmelitańskiej powiedziała w rozmowie z Marią Rachel Cimińską, Iwona Wilk radna prowincjalna Krakowskiej Prowincji Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych (OCDS).

(więcej…)

Jesteśmy owocem Męki Chrystusa i Maryi

Autor: s. Joanna Feszak CP
www.pasjonistki.sacro.pl

Zgromadzenie Sióstr Pasjonistek św. Pawła od Krzyża narodziło się 200 lat temu  we Florencji. Założycielka – Sługa Boża – Maria Magdalena Frescobaldi Capponi Maria Magdalena idąc za przykładem Jezusa, który rozmawiał z grzesznikami i maluczkimi, poświęciła swe życie, aby w przyjętych do Ochronki dziewczętom odtworzyć prawdziwy obraz Boga. Uprzywilejowanym środkiem swojej misji uczyniła wychowanie, przejawiające się w diakonii modlitwy, dobrego przykładu i nauczania.

Założycielka Zgromadzenia Sióstr Pasjonistek św. Pawła od Krzyża Maria Magdalena Frescobaldi Capponi urodziła się we Florencji 11 listopada 1771 r. w arystokrackiej rodzinie Frescobaldich.

W wieku 19 lat poślubiła hrabiego Pier Roberta Capponi. Urodziła czworo dzieci, lecz przy życiu został tylko syn – Gino. Oprócz straty trzech córeczek, rodzina zmuszona była do rozłąki. Spowodowane było to z najechaniem Toskani przez Napoleona Bonaparte w 1799 r.
Maria Magdalena w Wiedniu poznała katolicki ruch „Przyjaźń Chrześcijańska”. Dołączyła do niego po powrocie do Florencji, by świadczyć o swej chrześcijańskiej przynależności zwłaszcza wśród ludzi ubogich oraz upadłych dziewcząt.

W 1806 r. natchniona przez Ducha Świętego zaczęła pomagać chorym kobietom w Szpitalu św. Bonifacego. Spotkanie z cierpieniem fizycznym odkryło większą chorobę: niewiedzę, która prowadziła wiele kobiet do sprzedawania własnego ciała. Zbliżyła się do nich, służąc im z miłosierdziem, poświęcając czas, wykształcenie, pieniądze. Nie zważała na krytykę. W poszukiwaniu upadłych dziewcząt chodziła po florenckich szpitalach, by zgromadzić je w jednym domu i odzyskać je dla nich samych, dla Boga i społeczeństwa. Uciekała się do „siły”, której jej wychowanki nie umiały się oprzeć: do męki Jezusa – źródła przebaczenia, miłosierdzia i zbawienia.

Niektóre z nich, dotknięte miłosierdziem Bożym, prosiły o możliwość poświęcenia się na służbę Bogu. Po ostrożnym rozeznaniu, zachęcona przez papieża Piusa VII, Maria Magdalena dała początek nowej formie życia. 17 marca 1815 r. przy ul. San Gallo narodziły się Służebniczki Męki Pana Naszego Jezusa Chrystusa i Matki Bożej Bolesnej.

Cztery młode kobiety: s. Gertrude Vitali, s. Cleofe Baroni, s. Veronica Tolini i s. Crocifissa Baccherini, przywrócone do życia w łasce, dzięki doświadczeniu miłości Boga, który uwalnia od śmierci, uzdrawia i przemienia, przyjęte i wsparte przez sługę Bożą Marię Magdalenę Frescobaldi Capponi, dały początek Zgromadzeniu, które w ciągu dwóch wieków kształtuje pokolenia kobiet rozkochanych w ukrzyżowanym Panu i Matce Bożej Bolesnej.

Tajemnica Miłości Ukrzyżowanej dana Marii Magdalenie i jej dziewczętom przez Ducha Świętego skierowała ją do zawierzenia

swych duchowych córek ku osobie i duchowości wielkiego mistyka i apostoła: Pawła od Krzyża, założyciela pasjonistów i klauzurowych pasjonistek – w 1817 r. stał się on ojcem nowej pasjonistowskiej wspólnoty. Konstytucja zakonu oparta została na tekście pasjonistek klauzurowych z Tarquinii.

M. M. Frescobaldi Capponi słowem i przykładem życia wzmacniała, wychowywała, wspierała i oświecała swe córki wezwane w Kościele do bycia „żywą i wdzięczną pamiątką Ukrzyżowanego Pana i Matki Bożej Bolesnej”. Ona potwierdzała, że wspólnota jest owocem wielkiej miłości – cierpienia ukrzyżowanego Pana i Matki Bożej. Wspólnota miała za zadanie stać się narzędziem zbawienia, pomostem między ziemią a niebem, między ludzkością cierpiącą a nieskończoną miłością Ojca bogatego w miłosierdzie.

Po śmierci męża w 1825 r. Maria Magdalena nie zaniedbując swych rodzinnych i społecznych obowiązków, oddała się
całkowicie fundacji. Jako matka i formatorka prowadziła, dodawała odwagi i wspierała. Stała się wśród swych ludzi widzialnym znakiem czułości Boga, który raduje się z powrotu syna do domu ojca. W 1832 r. poruszona skrajnym ubóstwem dziewczynek z wioski w okolicach Pizy, otworzyła na swój koszt szkołę, by kształcić dziewczęta jako „przyszłe wychowawczynie swych dzieci”.

Założycielka dbała o formację swych podopiecznych, prowadziła je do kontemplacji Jezusa – źródła pełni życia i szczęścia. Otworzyła również ochronkę dla dziewcząt.

Życie ziemskie Marii Magdaleny zakończyło się 8 kwietnia 1839 r., była „opłakiwana przez syna i wielu ubogich ludzi”.

29 lutego 2011 r. w bazylice Zwiastowania we Florencji został zamknięty jej proces beatyfikacyjny – na etapie diecezjalnym, zaś 6 czerwca 2011 r. – otwarty kolejny etap procesu, prowadzony w Stolicy Apostolskiej.

Foto. Siostry Pasjonistki od św. Pawła od krzyża

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *