Autor: s. Karystyna OSA
17. Niedziela zwykła rok B
J 6,1-15
Święty Augustyn mówi o cudach Jezusa, że są dla nas wezwaniem, abyśmy ze znaków widzialnych poznawali Boga i pragnęli Go ujrzeć przez wiarę.Jednocześnie zwraca uwagę, że cuda, o których czytamy w Ewangelii, zdumiewają ludzi jako dzieła niezwykłe, wykraczające poza zwykły bieg i porządek natury. Natomiast mało kto dostrzega i uznaje cuda Boże, objawiające się w stworzeniu. Tymczasem większym jest cudem to, jak Bóg rządzi i kieruje światem, niż nakarmienie pięciu chlebami pięciu tysięcy ludzi. Dzieła rozmnożenia chleba Bóg dokonuje przez moc ukrytą w każdym ziarnie, gdy z nielicznych ziaren daje obfite żniwo i żywi cały świat.Ludzka słabość szuka niezwykłości, którą się zdumiewa. Dziwili się uczniowie, że uschło drzewo figowe, które Pan przeklął. Nikt natomiast się nie dziwi, że tyle drzew Bóg stwarza na całej ziemi. Cud przemiany wody w wino, dokonany na weselu w Kanie Galilejskiej, powtarza się co roku w winnej latorośli, na którą Bóg spuszcza deszcz, aby wzrastała i wydawała owoce. A czy wskrzeszenie człowieka z martwych jest bardziej zdumiewające, niż jego poczęcie i narodziny? Powstanie tego, czego nie było, jest przecież większym cudem, niż przywrócenie do życia tego, co już istniało. Te cuda dzieją się ciągle – mówi Augustyn – ale przez swą powszedniość i codzienność nie są przez nas zauważane ani cenione.Wyjaśniając znaczenie poszczególnych elementów, występujących w opisie wydarzenia, kaznodzieja skierowuje uwagę wiernych na sens duchowy. Przez pięć chlebów rozumie Pięcioksiąg Mojżesza. Zaznacza, że były to chleby jęczmienne. Ziarno jęczmienia jest twarde, trudno dotrzeć do jego rdzenia. Obrazuje to literę Starego Testamentu. Izrael poddany Prawu pozostawał w nieświadomości, ale Chrystus przychodząc połamał i rozmnożył ten chleb, gdyż wyjaśnił i wypełnił to, co Stary Testament obiecywał. Podobnie liczba pięciu tysięcy ludzi wskazuje na lud Starego Przymierza, pozostający pod Prawem Mojżeszowym. Natomiast w symbolu dwóch ryb mamy ukryty obraz Chrystusa jako kapłana i króla. Trawa, na której siedział lud, wskazuje na to, co przemijające i cielesne. Zaś ułomki, które zostały po posiłku, symbolizują to, czego lud nie mógł jeszcze przyjąć i zrozumieć, zatem zostały zebrane w dwanaście koszy i powierzone apostołom. W opisie rozmnożenia chleba podkreślona jest dobroć i potęga Jezusa, który lituje się nad zgłodniałymi ludźmi , a zarazem ma moc zaradzić ich potrzebom.
(Św. Augustyn: Homilie na Ewangelię św. Jana 24, 1-7 i 8, 1; Objaśnienia Psalmów 90/2/, 6; 110, 4)