Autor: s. Jadwiga Woźnicka, Karmelitanki Misjonarki
www.karmis.karmel.pl
Ml 3, 1-4
Ps 24, 7-10
Hbr 2, 14-18
Łk 2,22-40
W niedzielę 2 lutego obchodzimy święto Ofiarowania Pańskiego. Wspominamy moment, gdy Józef i Maryja udali się do świątyni jerozolimskiej, aby przedstawić i ofiarować Bogu małego Jezusa. Wówczas dokonała się rzecz przedziwna. Otóż tym razem sam Bóg przedstawił swego Syna światu. Uczynił to przez usta starca Symeona i prorokini Anny, którzy rozpoznali w Dziecięciu oczekiwanego Mesjasza. Symeon przedstawił Go światu jako zbawienie ofiarowane wszystkim ludom, jako światło, które oświeci narody, a także jako znak sprzeciwu; jako tego, który obnaży zamysły serc wielu. (por. Łk 2,32)
Ofiarowanie Pańskie zwane jest także świętem Matki Bożej Gromnicznej. Związane jest to z poświęceniem w tym dniu świec; gromnic, nazywanych tak, gdyż miały one ochraniać domostwa i ich mieszkańców od gromów w czasie burz. W tym celu w czasie nawałnic świece zapalano i stawiano w oknach, modląc się do Maryi. Gromnice wkładano także w dłonie umierających, by światło świecy prowadziło duszę konającego do Chrystusa.
Uczestnictwo we Mszy świętej z pobłogosławionymi, zapalonymi świecami, jest widzialnym znakiem wiary w Chrystusa, Światłość Świata. Oznacza także, że każdy ochrzczony powinien promieniować Światłem otrzymanym na chrzcie świętym, którym jest Osoba Jezusa Chrystusa. Syn Boży nie zapalił naszego światła w dniu chrztu świętego, byśmy trzymali je w ukryciu, lecz raczej byśmy oświetlali nim tych, którzy są obok nas. Nikt nie zapala światła, by je postawić pod korcem.(Łk 4,21-23)
Od wielu lat Kościół łączy także Święto Ofiarowania Pańskiego z Dniem Życia Konsekrowanego. Osoby konsekrowane przez ślubowanie rad ewangelicznych: posłuszeństwa, ubóstwa i czystości są w sposób szczególny poświęcone Bogu. Nie jest to osobna, jakby dodatkowa konsekracja, ale bardziej radykalna realizacja zobowiązań płynących z chrztu świętego (por. VC30). Radykalizm życia konsekrowanego polega na tym, że cały człowiek oddaje się do dyspozycji Temu, który ukochał go aż do końca (por. VC22) Osoby konsekrowane, przybliżają niebo a poprzez komunię z Bogiem pokazują światu skąd czerpać siłę i nadzieję na przyszłość oraz jak budować wzajemne relacje w oparciu o przebaczenie i miłość.
Módlmy się:
*za osoby konsekrowane, aby były żywym znakiem obecności Boga na świecie
* za chrześcijan, aby nie bali się być znakiem sprzeciwu wobec tych, którzy nie znają Chrystusa, jak i tych, którzy świadomie odrzucają Jego światło
* za osoby prześladowane z powodu wiary w Chrystusa, aby mocą miłości Jezusa przezwyciężały zło, które je otacza
* za młodzież, którą Bóg powołuje do życia radami ewangelicznymi, aby odważnie poszli za głosem serca, który wzywa Pójdź za mną.