Zeinab Alif urodziła się w 1845 r. (lub w 1846 – dokładna data urodzin nie jest znana) w wiosce Kordofan, w Sudanie (Afryka). W wieku dziecięcym porwano ją i sprzedano jako niewolnicę. Właściciele traktowali ją w sposób okrutny. W 1856 r. uwolnił ją włoski ksiądz sługa Boży Niccolò Olivieri, w ramach Dzieła dla Wykupu Niewolnic.
Została przewieziona do Włoch i powierzona klaryskom w Belvedere Ostrense, gdzie otrzymała wykształcenie i chrześcijańskie wychowanie. W tym samym roku przyjęła chrzest. Odznaczała się inteligencją, była energiczna i wytrwała w pracy duchowej. Ze względu na zdolności muzyczne, podjęła naukę gry organowej, a jej wykonania odznaczały się ekspresją i mistrzowskim opanowaniem techniki.
W 1874 r. rozpoczęła nowicjat u klarysek, w 1876 r. złożyła wieczyste śluby zakonne. Przyjęła zakonne imię Marii Józefiny Benvenuti. Nazywano ją także Moretta (włos. Czarnulka), ze względu na afrykańskie pochodzenie. Na skutek represji politycznych klaryski musiały opuścić Belvedere i zamieszkały w wspólnocie w Serra de’Conti. Tutaj Józefinie powierzono posługę wikarii (zastępczyni przełożonej), mistrzyni nowicjuszek, a potem także ksieni (przełożonej).
Pod koniec życia utraciła wzrok. Zmarła w opinii świętości, 24 kwietnia 1926 roku. W 1985 r. rozpoczął się jej proces beatyfikacyjny w diecezji Ankona, trzy lata później akta procesowe zostały przekazane watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.
opr. wp
ŹRÓDŁO: www.franciszkanie.pl