Autor: Ks. Maciej Guziejko CRL
Często dostrzegam w sobie, że należę do tzw. „pokolenia instant” (z ang. natychmiastowy). Wszystko chciałbym mieć „już”. Widzę starszych ode mnie ludzi i „już” chcę mieć takie przywileje jak oni. Jakaś rzecz świeci mi po oczach i „już” chcę ją mieć. Pracuję z ludźmi i „już” chcę, aby przyjęli moją wizję. Uczę czegoś dzieci i „już” chcę, aby to umieli. I chyba najgorsze: uważam siebie, za człowieka wierzącego i „już” chcę mieć wymarzone przeze mnie cechy.
A co na to odpowiada Pan Jezus? „Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie” (Mk 4, 28).
Rozwój duchowy to długi proces. Nie osiągniesz na zawołanie cech osoby świętej. Dojdziesz do tego przez wytrwałe przylgnięcie do Boga, modlitwę i kierowanie się Bożymi przykazaniami. Często, aby zmienić coś w sobie na lepsze, będziesz potrzebował konkretnych, życiowych sytuacji. Dopiero po nich dojdzie do Ciebie, że masz jeszcze wiele do zrobienia.
Foto. www.tapetus.pl
